نظر به اینکه کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان که در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱ در ژنو بامضاء رسیده (و ذیلاً کنوانسیون نامیده می‌شود) فقط در مورد اشخاصی اجراء می‌گردد که در نتیجه حوادث قبل از تاریخ اول ژانویه ۱۹۵۱ به صورت پناهنده در آمده‌اند.
نظر به اینکه طبقات جدید دیگری از پناهندگان پس از انعقاد از مزایای کنوانسیون برخوردار نگردیدند.
اکتبر 14
پروتکل مربوط به وضع پناهندگان (مصوب ۳۱ ژانویه ۱۹۶۷ دول طرف متعاهد پروتکل حاضر )
اکتبر 14
کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان (مصوب ۲۸ ژوئیه ۱۹۵۱، ژنو(۲۸) مقدمه : طرفهای معظم متعاهد
نظر به اینکه منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر که در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب مجمع عمومی رسیده است ـ این اصل را مورد تأکید قرار داده‌اند که کلیه افراد بشر باید بدون تبعیض از حقوق بشری و آزادیهای اساسی برخوردار گردند.
نظر به اینکه سازمان ملل متحد در مواقع مختلف نسبت به وضع پناهندگان علاقمندی بسیار نشان داده و کوشیده است تا برخورداری از حقوق بشری و آزادیهای اساسی را بوسیع‌ترین شکل ممکن برای پناهندگان تضمین کند.
اکتبر 13
پروتکل اختیاری مربوط به میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
با توجه به اینکه به منظور حصول هر چه بیشتر مقاصد میثاق حقوق مدنی و سیاسی (که از این پس میثاق نامیده می‌شود) و اعمال مقررات آن مقتضی است که به کمیته حقوق بشر تشکیل شده طبق مندرجات بخش چهارم میثاق (که از پس کمیته نامیده می‌شود) اختیار داده شود اطلاعیه‌های افرادی را که مدعی هستند قربانی نقض هر یک از حقوق مذکور در میثاق شده‌اند دریافت و بنحو مذکور در این پروتکل مورد رسیدگی قرار دهد.
اکتبر 13
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ( مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ میلادی (مطابق با ۱۳۴۵/۹/۲۵ شمسی )مجمع عمومی سازمان ملل متحد
مقدمه – کشورهای طرف این میثاق با توجه به اینکه بر طبق اصولی که در منشور ملل‌متحد اعلام گردیده است شناسایی حیثیت ذاتی و حقوق یکسان و غیرقابل انتقال کلیه اعضاء خانواده بشر مبنای آزادی ـ عدالت و صلح در جهان است.
با اذعان به این که حقوق مذکور ناشی از حیثیت ذاتی شخص انسان است.
با اذعان به این که بر طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر کمال مطلوب انسان آزاد رهائی یافته از ترس و فقر فقط در صورتی حاصل می‌شود که شرایط تمتع هر کس از حقوق مدنی و سیاسی خود و همچنین از حقوق اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی او ایجاد شود.
اکتبر 13
دومین پروتکل اختیاری میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی به منظور الغای مجازات مرگ (مصوبه ١۵ دسامبر ١٩٨٩ / قطعنامه ۴۴/١٢٨ مجمع عمومی کشورهای عضو این پروتکل )
با اعتماد به اینکه الغای مجازات مرگ به ازدیاد منزلت و ارزش انسان کمک میکند و استمرارتوسعه حقوق بشر است، با یادآوری به ماده ٣ اعلامیه جهانی حقوق بشر، مصوبه ١٠ دسامبر ١٩۴٨ و ماده ۶ میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی مصوبه ١۶ دسامبر ١٩۶۶ با توجه به ماده ۶ میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی راجع به مطلوبیت و اعتقاد راسخ نسبت به الغاء مجازات مرگ، با اعتقاد به اینکه هر اقدامی در لغو مجازات مرگ بمثابه استمراردر بهره مند شدن از حق زندگی است، با آرزو به پذیرش یک تعهد بین المللی جهت منسوخ کردن مجازات مرگ، بدین وسیله (کشورهای عضو این پروتکل) موارد ذیل را پذیرفته اند:
ادامه‌ی مطلب
اکتبر 13
میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی
کشورهای طرف این میثاق با توجه به اینکه بر طبق اصولی که در منشور ملل متحد اعلام گردیده است شناسائی حیثیت ذاتی و حقوق یکسان و غیرقابل انتقال کلیه اعضاء خانواده بشر مبنای آزادی ـ عدالت و صلح در جهان است.
با اذعان به اینکه حقوق مذکور فوق ناشی از حیثیت ذاتی شخص انسان است.
اکتبر 13
پروتکل الحاقی کنوانسیون بین المللی حقوق معلولین (دولت های عضو این پروتکل توافق می کنند که :)
ماده (۱):
- ـ هر دولت عضو این پروتکل (دولت عضو) صلاحیت کمیته حقوق معلولین (کمیته) را برای دریافت و بررسی مکاتب های افراد یا از طرف افراد یا گرو ههایی که در آن حوزه ادعا م می کنند که توسط دولتهای عضو مربوطه قربانی تضییع مفاد کنوانسیون شده اند؛ به رسمیت می شناسد .
- ـ هیچ مکاتب های در مورد دولتی که عضو پروتکل حاضر نمی باشد ؛ نمی بایست دریافت شود .
اکتبر 13
کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت مصوب ۱۳ دسامبر ۲۰۰۶ ( مقدمه : دولتهای عضو کنوانسیون حاضر )
الف) با یادآوری اصول اعلام شده در منشور سازمان ملل متحد آه منزلت و ارزش ذاتی و حقوق برابر و لاینفک همه اعضای خانواده بشری را بعنوان بنیان آزادی ، عدالت و صلح در جهان به رسمیت می شناسد .
ب) با شناسایی اینکه سازمان ملل در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های بین المللی حقوق بشر اعلام و موافقت نموده است همگان بدون هر گونه تمایزی ، از تمامی حقوق و آزادیهای مندرج در اسناد مذآور ، برخوردار می باشند .
اکتبر 13
کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان ( مصوب ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ میلادی (مطابق با ۲۸/۹/۱۳۵۸ شمسی) مجمع عمومی سازمان ملل متحد(۲۲)
مقدمه
دول عضو کنوانسیون حاضر، با عنایت به اینکه منشور ملل متحد برپایبندی به حقوق اساسی بشر، کرامت و ارزش هر فرد انسانی و برابری حقوق زن و مرد تأکید دارد.
با عنایت به اینکه اعلامیه جهانی حقوق بشر اصل قابل قبول نبودن تبعیض را تأیید نموده، اعلام می‌دارد که کلیه افراد بشر آزاد به دنیا آمده و از نظر منزلت و حقوق یکسان بوده و بدون هیچگونه تمایزی، از جمله تمایزات مبتنی بر جنسیت، حق دارند از کلیه حقوق و آزادیهای مندرج در این اعلامیه بهره‌مند شوند،
ادامه‌ی مطلب
اکتبر 13
