بازهم فاجعه قتلهای ناموسی در ایران
قتل منا حیدری ۱۷ ساله و گرداندن سر بریده او به وسیله شوهرش در یکی از خیابان‌های شهر اهواز، بسیاری را وحشت‌زده و بحث‌های زیادی به راه انداخته است. منا حیدری اولین دختر ایرانی نیست که حق ادامه حیات توسط خانواده‌اش از او سلب شده و تا زمانی که در جامعه فرهنگ سازی نشود و دولت جمهوری اسلامی ایران دست به تغییرات در سیستم آموزشی و قوانین زن ستیز خود نزند قطعاً آخرین دختری هم نخواهد بود که قربانی قتلهای ناموسی می شود. درحالی که منا حیدری را هم میتوان قربانی کودک همسری نیز دانست.
منا در ۱۲ سالگی به اجبار خانواده اش با پسر عموی خود ازدواج کرده قطعا عدم درک و شناخت یک کودک از زندگی زناشویی و عدم فهم آموزش‌های لازم قبل ازدواج برای او در جنایت بی تاثیر نبوده است.
ریشه‌یابی چنین اتفاقات در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است که با تبصره‌ها و آمیخته شدن قانون اساسی کشور با قوانین شرع اسلام، این خلاء را ایجاد می‌کند که با قاتل برخورد محکم و قانونی نشود این در حالی است طبق اعلامیه حقوق بشر حق حیات متعلق به همه انسانهاست و هیچ فردی در جایگاهی نیست که حق حیات را از انسان بگیرد.
همچنین تبعیض جنسی و عدم برابری زنان ومردان نیز در ایران سالهاست که زیر سایه قوانین یکطرفه مرد سالارانه ، خود را پنهان کرده و در جاهای مختلف قوانین رسمی کشورمانند (قوانین دیه و ارثیه و غیره ) حق زنان را نصف مردان می‌دانند شأن و منزلت زن را پایین‌تر از مردان می‌دانند که نتیجه این قوانین اشتباه و سیستم آموزشی فاسد قتلهای ناموسی می‌شود.
ایران یکی از چهار کشوریست که به کنوانسیون سازمان ملل برای رفع هر گونه تبعیض علیه زنان ملحق نشده است.
تا کنون آمار دقیقی از قتلهای ناموسی در ایران وجود ندارد با این وجود پروین ذبیحی، یکی ازفعالین حقوق زنان میگوید: طبق رصد او و دیگر فعالان حقوق زنان، ۱۲۰۰ مورد زن کشی با انگیزه‌های ناموسی در کل ایران در ۲۰ سال گذشته اتفاق افتاده است.
با نگاهی ساده به قوانین مجازات اسلامی میتوان پی برد که بستر آدم کشی با عنوان قتل ناموسی برای مردان فراهم است و هر بار قاتلین پس از ارتکاب این جنایت خود را به پلیس معرفی میکنند چرا که خیالشان از قانون راحت است و نکته تاسف بار این جنایات اینجاست که اولیای دم بلافاصله رضایت میدهند که مبادا غرور، غیرت و مردانگیشان لکه دار شود.
عوامل مؤثر بر ۱۴۰ قتل ناموسی اتفاق افتاده در خوزستان در بازه زمانی ۴ ساله، یافته‌ها نشان داده در میان قاتلان، عدم آموزش صحیح، و خلاء قانونی برابری جنسیتی، فرهنگ خشونت، نگرش به زن و حمایت قانون با وجود تبصره‌ها، عمده دلایل قتلهای ناموسی هستند.
همچنین دولت جمهوری اسلامی ایران با ایجاد طرز تفکر ناموس‌پرستی و غیرت و رواج نگرش مثبت به قتلهای ناموسی باعث افزایش این چنین اتفاقات می‌شود که نقض فاحش حقوق بشر در ایران است.
یادآور میشویم :طبق ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد می‌تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره (مجبور) باشد فقط می‌تواند مرد را به قتل برساند.
ما فعالین حقوق زنان، قتلهای ناموسی، نادیده گرفتن حقوق زنان و عدم برابری جنسیتی در ایران را شدیدا محکوم نموده و با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص ماده ۲: عدم تبعیض، ماده ۳: حق حیات و امنیت زندگی برای همه، ماده ۶: ارزش انسانی در همه جا ماده ۸: رعایت حقوق انسانی توسط قانون خواستار تغییر قوانین مردسالارانه و دیدگاه ضد بشری علیه زنان در دولت جمهوری اسلامی ایران هستیم.
۱۴۷۱
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
