کوهستان، گورستان آرزوها
مناطق کردنشین غرب کشور در زمان دولت جمهوری اسلامی ایران نامی آمیخته با دردهای فراوانی بوده، درد فقر و محرومیت سایه شده که سعی در نابود کردن هویت این سرزمین کهن داشته است. سرزمینی مملو از منابع طبیعی و معدنی که دستخوش بی‌کفایتی و از بین بردن منابع سرزمین شده و مناطق را در محرومیت تعمدی برده است. مردم این مناطق با توجه به منابع عظیم و همچنین خاک حاصل‌خیز و منابع آبی فراوان همواره از لحاظ اقتصادی از ضعیف ترین اقوام ایرانی بوده‌اند و این امر باعث آن شده که ناچار به راه حل‌های خطرناک برای تامین مخارج زندگی خود مانند کولبری روی بیاورند.
کولبری ، نه تنها شغل نیست بلکه به مانند پای نهادن در هفت خوانی است که اگر مراحل آن را به سلامت طی کند باز به ناچار باید آنرا دوباره و دوباره تکرار کند تا در یکی از تکرارهایی که برای تامین حداقل‌های معاش، جان را به یکی از ده‌ها عامل خطر آفرین همچون:
سقوط بهمن، گرفتاری در سرمای استخوان سوز کوهستان، پرت شدن از پرتگاهها و صخره‌های خطر انفجار مین‌های به جا مانده از جنگ ایران و عراق، شلیک مستقیم نیروهای نظامی و انتظامی و … تسلیم کند. (و متاسفانه شلیک مستقیم نیروهای نظامی و انتظامی بدون هشدار قبلی همواره بیشترین جان را از کولبران راه نان ستانده که در دولت جمهوری اسلامی ایران آن را به مبارزه با قاچاق کالا تلقی می کنند.)
به گزارش فعالان حقوق بشری در شش ماهه نخست سال ٢٠٢١ میلادی در مجموع ٩٨ کولبر کشته و زخمی شده اند که آمار کشته‌ها: ٢۵ تن و زخمی‌ها: ٧٣ تن می‌باشد. سازمان‌های حقوق بشری همچنین به این نکته اشاره دارند که دستکم ٧٠ مورد از این آمار توسط شلیک نیروهای نظامی و انتظامی کشورهای ایران و ترکیه صورت گرفته که ۶۶ مورد آن به جمهوری اسلامی ایران مربوط میشود.
١٣ آگوست ٢٠٢١ خبرگزاری حقوق بشری هه‌نگاو زخمی شدن دو کولبر با کولباری از آرزوهای محال در ارتفاعات شهر مرزی سردشت به نامهای “سوران رسولی” بر اثر اثابت گلوله به قفسه سینه ودیگری “جلیل زینی” در حین فرار به دلیل سقوط از ارتفاع را که به شدت مجروح شدند گزارش کرد.
دولت جمهوری اسلامی ایران نه تنها منابع ملی مردم کشور را از بین برده بلکه جان مردمان و اقوام ایرانی را می‌گیرد و با اشاره به سو استفاده از احساسات دینی مردم کشتن مردم را طبق قوانین اسلام حق خود می‌داند و به این شیوه با فقیر نگه داشتن مردم و جلوگیری از آگاه شدن مردم به واسطه ی این فقر روز به روز به غارت بیشتر و صرف این منابع در راستای دسترسی به اهداف فردی (مال اندوزی از راه های غیر قانونی و نامشروع) ایدئولوژیک خود در منطقه و جهان می پردازد.
فعالان حقوق بشر در تمام این کره‌ی خاکی دست به افشاگری موارد نقض حقوق بشر می‌زنند و ما نیز به عنوان فعالین حقوق بشر در این زمینه و تا اجرائی شدن کلیه مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون های آن و اهداف سند ٢٠٣٠ یونسکو پیگیری افشای موارد نقض حقوق بشر و آگاه نمودن مردم به حقوق ذاتی و شهروندی دست از تلاش بر نخواهد داشت.
دولت جمهوری اسلامی ایران عملا ماده ٣ حق حیات برای همه، ماده ۵ شکنجه ممنوع و ماده ٢٣ حق امنیت کار از اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین هدف ١ پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا، هدف ٨ ترویج رشد فراگیر و پایدار اقتصادی، اشتغال کامل و مولد و شغل مناسب برای همه و هدف ١٠ کاهش نابرابری در درون و میان کشورها از اهداف سند ٢٠٣٠ یونسکو و اصل ٣ بند ٩ . رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینه‌های مادی و معنوی. اصل ٣ بند ١٢ پی‌ریزی اقتصادی صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت در زمینه‌های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه. اصل ٣ بند ١۵. توسعه و تحکیم برادری اسلامی و تعاون عمومی بین همه مردم. از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران گوشه از مواردی است که دولت جمهوری اسلامی ایران برنامه ریزی شده،عامدانه و مستمر نقض میکند
۱۴۳۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی
