اعلامیه هزاره سازمان ملل سندی راهنما برای سده ای جدید است . این اعلامیه که در اجلاس هزاره – که از ۶ تا ٨ سپتامبر ٢٠٠٠ در نیویورک تشکیل شد – به تصویب رسید ، نقطه نظرات سران ٧۴١ کشور و دولت و در مجموع ١٩١ ملت را که در این بزرگترین گردهمایی رهبران جهان در تاریخ شرکت کردند ، منعکس می کند
این اعلامیه طی ماهها گفتگو ، با بذل توجه به گزارشهای منطقه ای و نشست هزاره که اجازه داد صدای مردم شنیده شود ، تدوین شد . خوشحالم از این که می بینم بسیاری از تعهدات و اهدافی که در گزارش هزاره خود پیشنهاد کردم در این اعلامیه گنجانده شده است .
هدف من از پیشنهاد تشکیل اجلاس ، استفاده از قدرت نمادین هزاره برای تامین نیازهای واقعی مردم سراسر دنیا بود . هنگام شنیدن سخنان رهبران جهان و مطالعه اعلامیه ای که به تصویب ایشان رسید ، از همگرایی قابل توجه دیدگاهها درباره چالشی که همه ما با آن مواجه هستیم ، و از فوریت و ضرورت فراخوان آنان به اقدام ، تحت تاثیر قرار گرفتم .
رهبران جهان هدفهای مشخصی را برای به نصف رساندن نسبت مردمی که در فقر مطلق به سر می برند ، تامین آب سالم و آموزش ابتدایی برای همه ، متوقف کردن گسترش بیماری ایدز و رسیدن به دیگر هدفهای توسعه تعیین کرده اند . آنان خواهان تقویت عملیات صلح سازمان ملل شده اند تا جوامع آسیب پذیر بتوانند در مواقع نیاز از حمایت ما یقین حاصل کنند و همچنین از ما خواسته اند با بی عدالتی ها و نابرابریها ، جنایت و ترور مبارزه کنیم و از میراث مشترکمان یعنی زمین ، برای نسل های آینده حمایت کنیم .
رهبران جهان در اعلامیه فوق برای سازگار کردن و تطبیق شرایط این سازمان با سده جدید رهنمودهای روشنی ارایه داده اند . ایشان به حق ، نگران کار آیی سازمان ملل هستند و عمل و بالاتر از آن ، نتیجه می خواهند . من به سهم خویش ، بر تعهد مجدد خود و همکارانم بر انجام این وظیفه تاکید می کنم . اما در نهایت این خود رهبران جهان هستند که سازمان ملل را تشکیل می دهند و این در لوای قدرت ایشان و بنا بر این مسئولیت آنان است که به هدف هایی که تعیین کرده اند دست یابند . اینجانب به آنان و به موکلان ایشان یعنی مردم جهان اظهار می دارم : فقط شما می توانید تعیین کنید که آیا سازمان ملل در این چالش می تواند سرفراز شود یا خیر.
کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل متحد مجمع عمومی اعلامیه ذیل را تصویب می کند :
اعلامیه هزاره سازمان ملل متحد
الف – ارزشها و اصول
- – ما ، سران کشورها و دولتها از ۶ تا ٨ سپتامبر ٢٠٠٠ ، در سپیده دم هزاره ای جدید در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک گرد آمده ایم تا بار دیگر بر اعتقاد خود به این سازمان و منشور آن به عنوان بنیانهای ضروری دنیایی مسالمت آمیز تر ، کامیاب تر و عادلانه تر صحه بگذاریم .
- – ما می پذیریم که علاوه بر مسئولیتهای جداگانه نسبت به جوامع خاص خویش ، مسئولیتی دسته جمعی داریم تا اصول برابری ، مساوات ، عزت و شرف انسانی را درسطح جهانی ترویج و رعایت کنیم . بنابر این به عنوان رهبران نسبت به همه مردم جهان ، به ویژه آسیب پذیرترین آنان و به خصوص کودکان جهان ، که آینده به آنها تعلق دارد ، وظایفی داریم .
- – ما بار دیگر بر تعهد خود نسبت به نیات و اصول منشور سازمان ملل متحد ، که در قالب زمان نمی گنجد و جهان شمول است تاکید می کنیم . در واقع به تدریج که وابستگی و ارتباط اقوام بیشتر شده ، توانایی و اهمیت نیات و اصول مزبور برای الهام بخشیدن و روحیه دادن به دیگران افزایش یافته است .
۴ – ما مطابق با اهداف و اصول منشور سازمان ملل ، مصمم به ایجاد صلحی عادلانه و پایدار در سراسر جهان هستیم و بار دیگر بر تعهد خود در مورد پشتیبانی از کلیه تلاشها برای رعایت برابری مطلق همه کشورها ، احترام به یکپارچگی ارضی و استقلال سیاسی آنها ، حل اختلافها از طرق مسالمت آمیز و بر اساس اصول عادلانه و قوانین بین المللی ، حق تعیین سرنوشت اقوامی که همچنان تحت سلطه استعمار و اشغال خارجی هستند ، عدم مداخله در امور داخلی کشور ها ، احترام به حقوق بشر و آزادیهای بنیادی ، احترام به حقوق برابر برای همه بدون تبعیض نژاد ، جنسیت ، زبان یا مذهب و همکاری بین المللی در حل مسایل جهانی دارای ویژگیهای اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی یا انسانی تاکید می کنیم .
۵ – ما معتقدیم چالش اصلی که امروز با آن مواجه هستیم این است که اطمینان حاصل کنیم جهانی شدن نیرویی مثبت برای تمامی مردم جهان گردد . با وجود اینکه جهانی شدن امکاناتی عظیم ارایه می دهد ، در حال حاضر عده محدودی از مزایای آن سود می برند و این در حالی است که هزینه های آن بر دوش همگان سنگینی می کند . ما اذعان داریم که کشورهای در حال توسعه و کشورهای دارای اقتصاد در حال انتقال در مقابل این چالش اساسی با دشواریهای خاص مواجه هستند . بنا بر این فقط از طریق تلاشهای گسترده ، پی گیر و مستمر برای ایجاد آینده ای مشترک ، بر اساس انسانیت مشترک ما با همه تنوع آن است که می توان جهانی شدن را به فرآیندی کاملا فراگیر ، همگانی و منصفانه تبدیل کرد . این تلاشها باید شامل سیاستها و اقداماتی در سطح جهانی باشد که با نیازهای کشورهای در حال توسعه و اقتصاد های در حال انتقال تطابق داشته و با مشارکت موثر آنها تنظیم و اجرا شود .
۶ – ما ارزشهای بنیادین خاصی برای روابط بین المللی در قرن بیست و یکم را ضروری تلقی می کنیم . این ارزشها عبارتند از :
آزادی : مردان و زنان حق دارند به دلخواه خود زندگی کنند و کودکان خود را با شرف و منزلت انسانی ، رها از گرسنگی و بیم از خشونت ، سرکوبی یا بی عدالتی پرورش دهند . حکومت های مردم سالار و مشارکتی بر مبنای اراده مردم ، این حقوق را به بهترین وجه تامین می کنند . برابری . امکان بهره مندی از توسعه از هیچ فرد و ملتی نباید دریغ شود و حقوق و امکانات برابر مردان و زنان باید تضمین شود.
همبستگی : با چالش های جهانی باید چنان برخورد شود که هزینه ها و فشارها بطور عادلانه و مطابق اصولاساسی برابری و عدالت اجتماعی توزیع شود . کسانی که رنج می برند یا از کمترین مزایا برخوردار می شوند شایسته دریافت کمک از کسانی هستند که بیشتر سود می برند .
بردباری : انسانها با تمام گوناگونی از نظر اعتقادی ، فرهنگی و زبانی باید به یکدیگر احترام بگذارند . از تفاوتها در جوامع و بین آنها نه باید وحشت داشت و نه آنها را سرکوب کرد ، بلکه باید آنها را به عنوان یک دارایی ارزشمند بشریت گرامی داشت . باید فرهنگ صلح و گفت و گو را بین همه تمدنها فعالانه ترویج کرد .
احترام به طبیعت : در مدیریت کلیه منابع طبیعی و گونه های زنده ، بر اساس اصول و قواعد توسعه پایدار ، باید دور اندیشی و احتیاط نشان داده شود . فقط به این طریق است که ثروتهای بی اندازه ای را که طبیعت به ما ارزانی داشته می توانیم حفظ کرده و به آیندگان خود بسپاریم . الگوهای ناپایدار تولید و مصرف فعلی باید به نفع رفاه آینده ما و فرزندان و اخلاف ما تغییر یابد .
مسئولیت مشترک : مسئولیت اداره توسعه اجتماعی و اقتصادی جهان و همچنین برخورد با تهدیدها نسبت به صلح و امنیت بین المللی باید بین ملتهای جهان تقسیم و به صورت چند جانبه اعمال شود . ملل متحد به عنوان جهان شمول ترین سازمان و تشکیلاتی که بیش از هر سازمان جهانی از تمامی دنیا نمایندگانی در آن حضور دارند باید در این زمینه نقش اساسی ایفا کند .
٧ – ما به منظور تحقق این ارزشهای مشترک و عملی کردن آنها ، هدفهای اصلی شناخته شده ای داریم که اهمیتی ویژه برای آنها قایل هستیم .
ب – صلح ، امنیت و خلع سلاح
- ۸ – ما از هیچ کوششی برای رها کردن مردمان خود از بلای جنگ ، چه در درون دولتها یا بین آنها که در دهه گذشته جان بیش از پنج میلیون انسان را گرفته ، فروگذار نخواهیم کرد . ما در صدد حذف خطرهای ناشی از سلاحهای کشتار همگانی نیز خواهیم بود .
- – بنابر این تصمیم داریم :
- احترام به حکومت قانون را در امور بین الملل همچون امور ملی تقویت و به ویژه اطاعت از تصمیم های دیوان بین المللی دادگستری را بر اساس منشور ملل متحد ، در مواردی که کشورهای عضو متعهد به اطاعت از آنها هستند ، توسط این کشور ها تضمین کنیم .
- با دادن نتایج و ابزارهایی که سازمان ملل متحد برای جلوگیری از مناقشات ، حل مسالمت آمیز اختلافها ، حفظ صلح ، برقراری صلح و بازسازی پس از مناقشات به آنها نیاز دارد ، کار آیی سازمان ملل را در حفظ صلح و امنیت بیشتر کنیم . در این زمینه ، ما با اشاره به گزارش هیات عملیات صلح سازمان ملل ، از مجمع عمومی تقاضا می کنیم به توصیه های آن با سرعت و دقت توجه کند .
- همکاری بین سازمان ملل و سازمان های منطقه ای را مطابق مفاد فصل هشت منشور تقویت کنیم .
- اجرای کنوانسیونها در زمینه هایی همچون کنترل سلاحها و خلع سلاح ، قوانین انساندوستانه بین المللی و قانون حقوق بشر توسط دولتها را تضمین کنیم و از همه کشورها بخواهیم امضاء و تصویب اساسنامه دیوان کیفری بین المللی رم را مورد توجه قرار دهند .
- علیه تروریسم بین المللی اقدام هماهنگ به عمل آوریم و با حداکثر سرعت ممکن به عضویت کلیه کنوانسیونهای بین المللی مربوطه در آییم .
- بار دیگر تلاش های خود را برای اجرای تعهدمان به منظور حل مشکل مواد مخدر در جهان مضاعف کنیم .
تلاش های خود را برای مبارزه با جنایات فراملیتی در همه ابعاد ، از جمله قاچاق مواد مخدر و همچنین قاچاقانسانها و تطهیر پول افزایش دهیم .
- عوارض ناخوشایند جانبی تحریم های اقتصادی سازمان ملل را روی افراد عادی کشورها به حداقل برسانیم ،تحریم ها را درمعرض بازبینی های منظم قرار دهیم و آثار زیانبار تحریم ها روی افراد و طرفهای ثالث را حذف کنیم .
- برای حذف سلاحهای کشتار همگانی ، به ویژه سلاحهای هسته ای ، تلاش کنیم و برای دستیابی به این هدف ، از جمله امکان تشکیل یک کنفرانس بین المللی برای شناسایی شیوه های حذف خطرهای هسته ای ، از تمام راههای ممکن استفاده کنیم .
- برای خاتمه دادن به معاملات غیر قانونی سلاحهای کوچک و سلاحهای سبک ، به ویژه با شفاف تر کردن چگونگی انتقال سلاحها و پشتیبانی از اقدامات خلع سلاح منطقه ای ، با در نظر گرفتن همه توصیه های کنفرانس آینده سازمان ملل درباره تجارت غیر قانونی سلاحهای کوچک و سبک ، اقدامات قاطعانه ای انجام دهیم .
- از همه کشورها بخواهیم پیوستن به کنوانسیون جلوگیری از استفاده ، انبار ، تولید و انتقال مین های ضد نفر و کنوانسیون نابودی آنها ، همچنین پیوستن به پروتکل الحاقی مربوط به مین ها به کنوانسیون سلاحهای متعارف ، را مورد توجه قرار دهند .
- – ما از همه کشورهای عضو می خواهیم ، به صورت فردی و دسته جمعی ، حالا و در آینده ، آتش بس موقت المپیک را رعایت کنند و از تلاشهای کمیته بین المللی المپیک در زمینه ترویج صلح و تفاهم انسانی از طریق ورزش و آرمان های المپیک پشتیبانی به عمل آورند .
ج – توسعه و ریشه کنی فقر
- – ما از هیچ کوششی برای رها کردن مردان ، زنان و کودکان همنوع خود از شرایط رقت انگیز و غیر انسانی فقر مطلق ، که بیش از یک میلیارد نفر در حال حاضر با آن دست به گریبان هستند ، فروگذار نخواهیم کرد . ما متعهد هستیم حق برخورداری از مواهب توسعه و رهایی نژاد بشر از تنگدستی و فقر را به یک واقعیت برای همه تبدیل کنیم .
- – بنابر این مصمم هستیم محیطی – در سطوح ملی و جهانی – به وجود آوریم که موجب و منشا توسعه و حذف فقر باشد
- – موفقیت در دستیابی به این هدفها به عناصر بسیار از جمله به برخورداری از حکومت مطلوب در هر کشور بستگی دارد ، همچنان که به مدیریت شایسته در سطح بین المللی و به شفافیت درسیستم های مالی ، پولی و تجاری وابسته است . ما به ایجاد یک سیستم مالی و تجاری چند جانبه عاری از تبعیض و قابل پیش بینی ، مبتنی بر قانون باز و عادلانه متعهد هستیم .
۴١ – ما نگران موانعی هستیم که کشورهای در حال توسعه برای بسیج منابع مورد نیاز شان به منظور تامین نیازهای مالی توسعه پایدار خود با آنها مواجه هستند . بنا بر این هر تلاشی که لازم باشد انجام خواهیم داد تا موفقیت رویدادی که قرار است در سطحی بالا به شکل بین المللی و بین دولتی درباره تامین سرمایه برای توسعه در سال ٢٠٠١ تشکیل شود ، تضمین گردد .
۵١ – ما همچنین تعهد می کنیم به نیازهای ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته رسیدگی کنیم . در این زمینه از سومین کنفرانس سازمان ملل درباره کشورهای کمتر توسعه یافته که قرار است در ماه مه ٢٠٠١ تشکیل شود ، استقبال کرده و تلاش خواهیم کرد موفقیت آن را تضمین کنیم . ما از کشورهای صنعتی می خواهیم:
سیاست دسترسی بدون حقوق گمرکی و بدون سهمیه به همه کالاهای صادراتی کشورهای کمتر توسعهیافته ، ترجیحا تا پیش از زمان تشکیل کنفرانس فوق ، در پیش بگیرند ،
* برنامه بخشش بدهی کشورهای فقیر و به شدت بدهکار را بدون تاخیر بیشتر به اجرا در آورند و با لغو کلیهبدهی های دو جانبه رسمی آن کشورها ، در مقابل گرفتن تعهد آشکار از آنها برای کاهش فقر ، موافقت کنند ، * به ویژه به کشورهایی که واقعا تلاش می کنند منابع خود را برای کاهش فقر به کار برند کمکهای توسعه ایسخاوتمندانه تری اختصاص دهند .
۶١ – ما همچنین مصمم هستیم از طریق انجام اقدامات ملی و بین المللی به وضعی جامع و موثر به مشکلات مربوط به بدهی کشورهای در حال توسعه که دارای درآمد کم و متوسط هستند رسیدگی کنیم تا بدهی های آنها در دراز مدت قابل تحمل شود .
- – ما همچنین تصمیم داریم به نیازهای ویژه کشورهای کوچک جزیره ای در حال توسعه ، با اجرای سریع و کامل
“برنامه اقدام باربادوس” و حاصل بیست و دومین نشست ویژه مجمع عمومی رسیدگی کنیم . ما از جامعه بین المللی می خواهیم تضمین کند که با تهیه شاخص آسیب پذیری ، نیازهای ویژه کشورهای کوچک جزیره ای در حال توسعه را مورد توجه قرار دهد .
- – ما به مشکلات و نیازهای ویژه کشورهای در حال رشدی که به دریا دسترسی ندارند اذعان داریم و از کشورها و موسساتی که به صورت دو جانبه و چند جانبه کمک می کنند می خواهیم که کمکهای فنی و مالی به این گروه از کشورها را افزایش دهند . تا نیازهای توسعه ای ویژه خود را بر طرف کنند و به آنها یاری رسانند تا بر موانع جغرافیایی ، با اصلاح سیستم های حمل و نقل عبوری خود ، فایق آیند .
- – ما همچنین تصمیم داریم :
- نسبت مردم جهان را که در آمدشان کمتر از یک دلار در روز است ، نسبت مردمی را که از گرسنگی رنج می برند و کسانی که قادر به دستیابی به آب آشامیدنی سالم نیستند یا استطاعت تهیه آن را ندارند تا سال ۵٢٠١ به نصف برسانیم .
- تضمین کنیم که تا سال ۲۰۱۵ کودکان همه جای جهان ، اعم از پسر یا دختر ، قادر باشند دوره کامل تحصیلات ابتدایی را به پایان برسانند و دختران و پسران دسترسی برابر به کلیه سطوح آموزش داشته باشند .
- تا همان تاریخ مرگ و میر زنان را هنگام زایمان به سه چهارم میزان فعلی و تلفات کودکان زیر پنج سال را به دو سوم کاهش دهیم .
- تا آن زمان گسترش بیماری ایدز را متوقف کرده و معکوس کردن سیر صعودی آن را آغاز کنیم و انسان را از بلای مالاریا و دیگر بیماری های مهم دیگر خلاص کنیم .
- به کودکانی که بر اثر بیماری ایدز یتیم می شوند ، کمکهای ویژه ارایه دهیم .
- تا سال ٢٠٢٠ به پیشرفتی چشمگیر در زمینه بهبود وضع زندگی حداقل یک صد میلیون زاغه نشین ، همانطور که در ابتکار “شهرهای بدون زاغه” پیشنهاد شده ، نایل آییم .
- – علاوه براین مصمم هستیم :
- برابری جنسیتی و دادن اختیار به زنان را به عنوان شیوه های موثر مبارزه با فقر ، گرسنگی و بیماری و برانگیختن توسعه ای که واقعا پایدار باشد ، ترویج کنیم .
راهکارهای ابداع و اجرا کنیم که به همه جوانان جهان امکان واقعی یافتن کار شرافتمندانه و ثمر بخش بدهد .
صنعت داروسازی را تشویق کنیم که داروهای اساسی را به مقدار کافی و به قیمت ارزان برای تامین نیازهایکشورهای در حال توسعه در اختیارشان بگذارد.
- به منظور ایجاد توسعه و ریشه کنی فقر،شراکت و همکاری نیرومند با بخش خصوصی و سازمان های جامعهمدنی برقرار کنیم .
- تضمین کنیم که مزایای فن آوری های جدید ، به ویژه فن آوری مربوط به اطلاعات و ارتباطات ، بر اساس توصیه های اعلامیه وزیران سال ٢٠٠٠ شورای اقتصادی و اجتماعی ( ECOSOC ) در دسترس همگان قرار گیرد .
د – حفاظت از محیط زیست مشترک
- – ما باید ازهیچ تلاشی برای نجات تمام بشریت و مهمتر از همه ، فرزندان و نوادگان مان ، از خطر زندگی در سیاره ای که به طرزی ترمیم ناپذیر بر اثر فعالیت های نوع بشر ضایع شده ، و منابع آن دیگر برای نیازهای آنها کفایت نخواهد کرد ، خود داری نکنیم .
- – ما بر حمایت خود از اصول توسعه پایدار ، از جمله آنهایی که در دستور کار ٢١ تصریح و در مورد آن در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل توافق شده ، تاکید می کنیم .
- – بنابراین تصمیم داریم در همه اقدامات زیست محیطی رعایت اصول حفاظت از منابع طبیعی و نظارت بر آنها را در پیش بگیریم و به عنوان گامهای نخست در نظر داریم :
- برای تضمین اجرای پروتکل کیوتو، ترجیحا تا دهمین سالگرد کنفرانس سازمان ملل در باره محیط زیست و توسعه در سال ٢٠٠٢ ، و شروع تعلیمات لازم درباره پخش گازهای گلخانه ای ، هر تلاشی که می توانیم به عمل آوریم .
- تلاشهای دسته جمعی خود را برای مدیریت ، حفاظت و توسعه پایدار تمامی انواع جنگلها تشدید کنیم .
- برای اجرای کامل کنوانسیون تنوع زیستی و کنوانسیون مبارزه با بیابان زایی در کشورهایی که با خشکسالی جدی مواجه هستند و جلوگیری از بیابان زایی به ویژه در آفریقا ، پافشاری کنیم .
- بهره برداری نادرست از منابع آب را با ایجاد و تدوین راهکارهای مدیریت آب در سطوح منطقه ای ، ملی و محلی، که دسترسی معقول و منصفانه و ایجاد ذخایر کافی را ترویج کند ، متوقف سازیم .
- به همکاری برای کاهش تعداد و اثرات ناشی از بلایای طبیعی و مولود دست بشر شدت بخشیم .
- دسترسی آزاد به اطلاعات درباره زنجیره ژنوم ( ساختمان ژنتیکی انسان ) را تضمین کنیم .
هـ – حقوق بشر ، دموکراسی و حکومت درست
۴٢ – ما ازهیچ تلاشی برای ترویج دموکراسی و تقویت حکومت قانون و همچنین احترام برای کلیه آزادیهای بنیادی و حقوق بشر که در جامعه بین المللی به رسمیت شناخته شده ، از جمله حق توسعه فروگذار نخواهیم کرد.
۵٢ – بنابراین تصمیم داریم :
- به تمامی اعلامیه جهانی حقوق بشر احترام بگذاریم و از آن حمایت کنیم .
- برای حمایت کامل و ترویج حقوق مدنی ، سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی برای همه ، در کشورها تلاش کنیم .
- توانایی همه کشورها را برای اجرای اصول و شیوه های دموکراسی و احترام به حقوق بشر ، از جمله حقوق اقلیت ها ، تقویت کنیم .
- با کلیه شکل های خشونت علیه زنان مبارز کنیم و کنوانسیون حذف تمامی انواع تبعیض علیه زنان را به مورد اجرا گذاریم.
برای تضمین احترام و حمایت از حقوق مهاجران ، کارگران مهاجر و خانواده های آنان ، و حذف اقدامات روز افزوننژاد پرستی و بیگانه هراسی در بسیاری از جوامع اقداماتی به عمل آوریم و هماهنگی و بردباری و شکیبایی بیشتر را در همه جوامع ترویج کنیم.
- به صورت دسته جمعی برای فرآیندی سیاسی فزاگیر تر فعالیت کنیم و امکان مشارکت واقعی همه شهروندان را در کشورها فراهم سازیم.
- آزادی رسانه ها را برای اجرای نقش اساسی آنها و حق مردم را برای دسترسی داشتن به اطلاعات تضمین کنیم .
- – حمایت از آسیب پذیران
۶٢ – ما از هیچ تلاشی دریغ نخواهیم کرد تا اطمینان حاصل کنیم که به کودکان و به همه جمعیت های غیر نظامی که از پیامدهای بلایای طبیعی ، نسل کشی ، مناقشات مسلحانه و دیگر موارد اضطراری به شدت رنج می برند هر کمکی داده شده و همه نوع پشتیبانی از آنان به عمل می آید تا بتوانند با حداکثر سرعت ممکن زندگی عادی خود را از سر بگیرند . بنابر این مصمم هستیم :
- در موارد اضطراری پیچیده ، مطابق قوانین انساندوستانه بین المللی حمایت از غیر نظامیان را گسترش داده و تقویت کنیم.
- به همکاری بین المللی در زمینه های گوناگون از جمله سهیم شدن در اجرای مسولیت های کشورهای میزبان آوارگان ، هماهنگ کردن کمک های انساندوستانه به این کشور ها و کمک به همه آوارگان و پناهندگان برای بازگشت داوطلبانه آنان همراه با امنیت و رعایت شئون و شرف انسانی به خانه هایشان و پذیرفته شدن آرام دوباره ایشان در جوامع خود ، ادامه دهیم و این همکاریها را بیشتر کنیم.
- تصویب و اجرای کامل کنوانسیون حقوق کودک و پروتکل های اختیاری آن درباره جلوگیری از شرکت کودکان در مناقشات مسلحانه و فروش کودکان ، خود فروشی کودکان و سوء استفاده های پورنوگرافی از کودکان را تشویق کنیم .
- – تامین نیازهای ویژه آفریقا
- – ما از تحکیم دموکراسی در آفریقا حمایت و به آفریقایی ها در مبارزه برای دستیابی به صلح پایدار ، ریشه کنی فقر و توسعه پایدار کمک کرده و به این وسیله آفریقا را وارد جریان اصلی اقتصاد جهانی خواهیم کرد .
- – بنابراین تصمیم داریم :
- از ساختمان سیاسی و نهادی دموکراسی های در حال ظهور در آفریقا حمایت کامل به عمل آوریم.
- سازو کارهای منطقه ای و زیر منطقه ای را برای جلوگیری از مناقشه و ایجاد ثبات سیاسی و تضمین جریان مطمئن منابع برای عملیات حفظ صلح در این قاره تشویق و محافظت کنیم .
- برای برخورد با چالش های ریشه کنی فقر و دستیابی به توسعه پایدار در آفریقا ، از جمله بدهی ها ، دسترسی بهتر به بازار ، افزایش رسمی کمک های توسعه ای و افزایش جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی و همچنین انتقال فن آوری ، اقداماتی ویژه انجام دهیم .
- برای مبارزه با گسترش بیماری عالم گیر ایدز و دیگر بیماریهای عفونی و مسری به آفریقا کمک کنیم تا توانایی خود را در این زمینه افزایش دهد.
ح – تقویت سازمان ملل متحد
٢٩ – برای تبدیل سازمان ملل متحد به نهادی موثرتر برای انجام و به ثمر رساندن همه اولویت های ذیل از هیچ کوششی فروگذار نخواهیم کرد : مبارزه به منظور نیل به اهداف توسعه برای همه مردم جهان ، مبارزه علیه فقر ، جهل
و بیماری ، مبارزه علیه بی عدالتی ، مبارزه با خشونت ، وحشت و جنایت ، و مبارزه با تباهی و نابودی زیستگاه مشترکمان:
- – بنابراین مصمم هستیم :
- بار دیگر بر موقعیت اساسی مجمع عمومی به عنوان نهاد مشورتی ، سیاستگذاری و رکن نمایندگی در سازمان ملل تاکید کنیم و آن را قادر سازیم این نقش را به نحو موثری انجام دهد.
- تلاشهای خود را برای اصلاح جامع و فراگیر شورای امنیت در کلیه جنبه هایش تشدید کنیم.
- شورای اقتصادی و اجتماعی را با توجه به دستاوردهای اخیر آن ، بیشتر تقویت کرده و به آن کمک کنیم تا نقشی را که منشور سازمان ملل به عهده آن گذاشته به انجام برساند.
- به منظور تضمین رعایت عدالت و حکومت قانون در امور بین المللی ، دیوان بین المللی دادگستری را تقویت کنیم.
- نهادهای اصلی سازمان ملل را تشویق کنیم برای انجام وظایف خود مرتبا با یکدیگر مشورت و همکاری نمایید.
- اطمینان حاصل کنیم که منابع مورد نیاز برای انجام وظایف سازمان ملل در زمان درست و قابل پیش بینی در اختیار آن قرار داده می شود.
- از دبیر خانه بخواهیم بر اساس مقررات و آیین نامه های مورد توافق مجمع عمومی و در جهت تامین منافع همه کشورهای عضو با در پیش گرفتن بهترین شیوه های مدیریت و فن آوری موجود و با تمرکز بر وظایفی که منعکس کننده اولویت های مورد توافق کشورهای عضو است ، بهترین استفاده را از منابع مورد اشاره به عمل آورد .
- پایبندی و تبعیت از کنوانسیون ایمنی سازمان ملل و کارکنان آن را ترویج کنیم.
- انسجام بیشتر خط مشی و همکاری بهتر بین سازمان ملل ، نهادهای آن ، “موسسه های برتون وودز” و سازمان تجارت جهانی و همچنین دیگر نهادهای چند ملیتی را با نگاهی به دستیابی به رویکردی کاملا هماهنگ شده با مشکلات صلح و توسعه ، تضمین کنیم .
- همکاری بیشتر بین سازمان ملل و پارلمان های ملی را از طریق سازمان جهانی آنان یعنی اتحادیه بین المجالس ، در زمینه های گوناگون ، از جمله : صلح و امنیت ، توسعه اجتماعی و اقتصادی ، حقوق بشر و قوانین بین المللی و دموکراسی و مسایل جنسیتی تقویت کنیم .
- امکاناتی بیشتر به بخش خصوصی ، سازمانهای غیر دولتی و جامعه مدنی به طور کلی ، بدهیم تا به تحقق هدفها و برنامه های سازمان ملل مساعدت شود .
- – ما از مجمع عمومی تقاضا می کنیم پیشرفت حاصله در اجرای مفاد این اعلامیه را به طور منظم پیگیری و از دبیر کل بخواهد گزارشهای ادواری برای ملاحظه و بررسی توسط مجمع عمومی و به عنوان مبنایی برای انجام اقدامات بیشتر صادر کند .
- – ما به این مناسبت تاریخی بار دیگر تاکید می کنیم که سازمان ملل خانه مشترک بدون جایگزین و حیاتی کل خانواده بشری است که از طریق آن می کوشیم به آرزوهای جهانی خود برای صلح ، همکاری و توسعه تحقق بخشیم . بنابر این حمایت بی چون و چرای خود را از این اهداف مشترک و تصمیم و خواست خود را برای دستیابی به آنها اعلام می داریم .
قطعنامه A / RES / 55 / 2
٨ سپتامبر ٢٠٠٠
