ماده واحده – کنوانسیون مربوط به مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا مورخ بیست و هشتم مهر ماه ۱۳۵۱ (بیستم اکتبر ۱۹۷۲) مشتمل بر یک مقدمه و ۹ ماده و مقررات مذکور مشتمل بر سی و هشت ماده و چهار ضمیمه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود:
کنوانسیون مربوط به مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۷۲ طرف های کنوانسیون حاضر، به منظور تامین حداکثر ایمنی در دریا و با آگاهی به لزوم تجدید نظر و به روز درآوردن مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا که پیوست سند نهایی کنفرانس بین المللی حفظ جان اشخاص در دریا ۱۹۶۰ میباشد، پس از بررسی مقررات مزبور در پرتو پیشرفت هایی که از زمان تصویب آن به عمل آمده است ، به شرح زیر موافقت نمودند :
ماده ۱ – تعهدات کلی – طرف های کنوانسیون حاضر به عهده می گیرند که قوانین و سایر پیوست های مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۷۲ را که منبعد “مقررات ” نامیده می شود، به مورد اجرا بگذارند.
ماده ۲ – امضا، تصویب ، قبول ، تایید و الحاق
۱. این کنوانسیون تا اول ماه ژوئن ۱۹۷۳ برای امضا و از آن به بعد برای الحاق مفتوح خواهد بود.
۲. دول عضو سازمان ملل متحد یا عضو هر یک از سازمان های تخصصی یا آژانس بین المللی انرژی اتمی ، یا طرف های منشور دیوان بین المللی دادگستری می توانند به طرق زیر طرف این کنوانسیون قرار گیرند:
الف – امضا بدون شرط، تصویب ، قبول یا تایید
ب – امضا مشروط به تصویب ، قبول یا تایید ضمن تصویب یا تایید بعدی
ج – الحاق
۳. تصویب ، قبول ، تایید یا الحاق با تسلیم سند مربوطه به سازمان بین المللی دریانوردی که منبعد “سازمان ” نامیده می شود، انجام می گیرد که سازمان مراتب را با ذکر تاریخ تسلیم سند به دولت هایی که این کنوانسیون را امضا کرده یا به آن ملحق شده اند، اطلاع خواهد داد.
ماده ۳ – کاربرد سرزمینی
۱. در مواردی که اداره امور سرزمینی به عهده سازمان ملل متحد باشد یا این که یکی از دول متعاهد مسئول روابط بین المللی سرزمینی باشد، در هر زمان می تواند طی اطلاعیه کتبی به دبیر کل سازمان که منبعد “دبیر کل ” نامیده می شود، شمول این کنوانسیون را در آن سرزمین تعمیم دهد.
۲. این کنوانسیون از تاریخ وصول اطلاعیه مذکور یا از تاریخی که در اطلاعیه قید شده ، به سرزمین مورد نظر تعمیم داده خواهد شد.
۳. هر گونه اطلاعیه صادره بر طبق مفاد بند ۱ این ماده می تواند در مورد سرزمینی که در آن اطلاعیه قید شده است ، پس گرفته شود و اجرای این کنوانسیون بعد از یک سال یا هر تاریخ طولانی تری که در زمان پس گرفتن تعیین گردیده در مورد سرزمین مربوطه متوقف خواهد شد.
۴. دبیر کل می بایست کلیه دول متعاهد را از هر گونه اطلاعیه تعمیم یا استرداد هر گونه تعمیم که به موجب این ماده واصل شده باشد، آگاه نماید.
ماده ۴ – لازم الاجرا شدن
۱.
الف – کنوانسیون حاضر دوازده ماه پس از تاریخ الحاق حداقل پانزده کشور که مجموع ناوگان بازرگانی آنها کمتر از ۶۵ درصد تعداد یا ظرفیت کشتی های صد تن ناخالص و بالاتر ناوگان جهانی نباشد هر کدام زودتر تحقق پذیرد، لازم الاجرا خواهد شد.
ب – علیرغم مفاد شق “الف ” این بند، کنوانسیون حاضر قبل از اول ژانویه ۱۹۷۶ لازم الاجرا نخواهد شد.
۲. لازم الاجرا شدن برای کشورهایی که بر طبق مفاد ماده ۲ پس از برقراری شرایط مندرج در بند ۱ “الف ” و قبل از این که کنوانسیون لازم الاجرا شود این کنوانسیون را تصویب ، قبول ، تایید کرده یا بدان ملحق شده اند در تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون خواهد بود.
۳. لازم الاجرا شدن برای کشورهایی که پسر از تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون آنرا تصویب ، قبول ، تایید کرده یا بدان ملحق شوند در تاریخ تسلیم سندی مطابق مفاد ماده ۲ خواهد بود.
۴. پس از لازم الاجرا شدن اصلاحیه ای به این کنوانسیون بر طبق مفاد بند ۴ از ماده ۶ هر گونه تصویب ، قبول ، تایید یا الحاق شامل کنوانسیون اصلاح شده خواهد بود.
۵. در تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون مقررات آن جانشین مقررات بین المللی جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۶۰ شده و آنرا ملغی خواهد نمود.
۶. دبیر کل تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون را به اطلاع دولت هایی که آنرا امضا کرد یا بدان ملحق شده اند، خواهد رسانید.
ماده ۵ – کنفرانس تجدید نظر
۱. به منظور تجدید نظر در این کنوانسیون یا مقررات و یا هر دو ممکن است کنفرانسی توسط سازمان تشکیل گردد.
۲. سازمان بنا به درخواست حداقل یک سوم از دول متعاهد به منظور تجدید نظر در این کنوانسیون یا مقررات و یا هر دو کنفرانسی از دول متعاهد تشکیل خواهد داد.
ماده ۶ – اصلاحیه های مقررات
۱. هر گونه اصلاحیه به مقررات که از طرف یکی از دول متعاهد پیشنهاد شود بنا به درخواست آن دولت در سازمان مورد بررسی قرار خواهد گرفت .
۲. چنانچه اصلاحیه مزبور با اکثریت دو سوم آرا اعضا حاضر و رای دهنده در کمیته ایمنی دریانوردی سازمان تصویب شود، مراتب حداقل شش ماه قبل از بررسی آن در مجمع سازمان به اطلاع کلیه دول متعاهد و اعضا سازمان خواهد رسید، هر دولت متعاهدی که عضو سازمان نباشد مجاز خواهد بود که هنگام بررسی اصلاحیه در مجمع شرکت نماید.
۳. چنانچه اصلاحیه با اکثریت دو سوم آرا اعضا حاضر و رای دهنده در مجمع تصویب شود، دبیر کل مراتب را جهت پذیرش به اطلاع کلیه دول متعاهد خواهد رسانید.
۴. اصلاحیه مزبور در تاریخی که هنگام تصویب توسط مجمع تعیین می گردد، لازم الاجرا خواهد شد مگر این که تا یک تاریخ قبلی که در همان زمان توسط مجمع تعیین می شود، بیش از یک سوم دول متعاهدی که اعتراض خود را نسبت به اصلاحیه به سازمان اعلام دارند. تعیین تاریخ های مذکور در این بند توسط مجمع با اکثریت دو سوم اعضا حاضر و رای دهنده خواهد بود.
۵. هر اصلاحیه ای به هنگام لازم الاجرا شدن برای کلیه دول متعاهدی که به اصلاحیه اعتراض نکرده باشند، جایگزین و جانشین هر پیش بینی قبلی که اصلاحیه به آن اشاره دارد، خواهد گردید.
۶. دبیر کل هر گونه درخواست و مکاتبه بر طبق این ماده و تاریخ لازم الاجرا شدن هر اصلاحیه را به اطلاع دول متعاهد و اعضای سازمان خواهد رسانید.
ماده ۷ – فسخ
۱. کنوانسیون حاضر ممکن است از طرف هر یک از دول متعاهد در هر زمان پس از انقضا پنج سال از تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون نسبت به آن دولت فسخ گردد.
۲. فسخ کنوانسیون با تسلیم سندی به سازمان انجام خواهد گرفت . دبیر کل وصول سند فسخ و تاریخ تسلیم آنرا به اطلاع کلیه دول متعاهد دیگر خواهد رسانید.
۳. فسخ کنوانسیون یک سال پس از تسلیم سند مربوط یا مدت بیشتری که در سند مربوطه قید شده باشد، به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده ۸ – تنظیم و ثبت
کنوانسیون حاضر و مقررات آن به سازمان تسلیم خواهد شد و دبیر کل نسخ گواهی شده برابر اصل آنها را به کلیه دولت هایی که این کنوانسیون را امضا کرده و یا به آن ملحق شده اند، خواهد فرستاد.
هنگام لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر متن آن توسط دبیر کل جهت ثبت و انتشار بر طبق ماده ۱۰۲ منشور ملل متحد به دبیرخانه سازمان ملل متحد ارسال خواهد شد.
ماده ۹ – زبان – کنوانسیون حاضر به انضمام مقررات آن در یک نسخه واحد به زبان های انگلیسی و فرانسه تهیه گردیده و هر دو متن دارای اعتبار واحد می باشند، ترجمه های رسمی به زبان های روسی و اسپانیولی تهیه و بهمراه نسخه اصلی امضا شده تسلیم خواهند شد.
در احراز مراتب ، امضاکنندگان زیر که بدین منظور از طرف دولت های متبوعه مجاز شناخته شده اند، کنوانسیون حاضر را امضا نمودند.
لندن – بیستم اکتبر یک هزار و نهصد و هفتاد و دو قانون فوق مشتمل بر ماده واحده به انضمام متن کنوانسیون که شامل ۹ ماده می باشد. در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ پنجم مهر ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷/۷/۲۱ به تایید شورای نگهبان رسیده است .
