آیا میدانید : ۳۰ مورد قوانین حقوق بشر وجود دارد . این موارد اساسی ترین حقوق انسانی شما هستند و متعلق به شماست.
ماده بیستم اعلامیه جهانی حقوق_بشر ؛ هر انسانی را محق به آزادی_گردهمایی و تشکیل انجمنهای مسالمت آمیز میداند.
و تاکید میکند که هیچ‌کس را نمی‌بایست مجبور به شرکت در هیچ انجمنی کرد.

ادامه‌ی مطلب

ایا میدانید : ۳۰ مورد قوانین حقوق بشر وجود دارد . این موارد اساسی ترین حقوق انسانی شما هستند و متعلق به شماست.
ماده نوزدهم اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ هرانسانی را محق به داشتن آزادی بیان و عقیده میداند و تاکید میکند که انسانها نباید بیم و اضطرابی برای بیان , احساس کنند. این حق جزء حقوق مهمی ست که دیگر اسناد بین المللی هم, الزام آنرا برای انسانها متذکر شده اند و در مفاد ۱۸ و ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز , بدان تاکید شده است.

ازادی بیان یک امتیاز نیست که بتوان آنرا سلب کرد، یک حق است و بدین معناست که حتی اگر در هیچ قانونی مندرج نباشد یک حق باقی میماند و هیچ قدرتی نمی تواند آن را سلب کند. حق آزادی عقیده و بیان همچون حق تنفس و حق خوردن و آشامیدن است که اگر در قانونی ذکر نشده بود نمی توان آن را از شهروندان دریغ داشت .
عقیده یک امر قلبی و درونی ست،‌ اما بیان یک امر بیرونی است و قلمرو گسترده‌ای دارد؛ به گونه‌ای که نه تنها در قالب گفتار که میتوان آنرا در قالب­­ جلوه‌های غیر زبانی, نوشتاری، تصویری, رقص , موسیقی و … ابراز کرد .
و اما در قوانین ج.ا ایران به صراحت از عبارت آزادی بیان و اندیشه سخنی به میان نیامده و تنها اصل ۲۳ قانون اساسی؛ تفتیش عقاید را ممنوع دانسته است. و تاکید کرده که نمیتوان انسانی را به صرف داشتن عقیده ای مورد مواخذه قرار داد.
و در اصل ۲۴ نیز به یکی از مصادیق برجسته و بارز آزادی بیان یعنی«آزادی مطبوعات و نشریات» اشاره شده است
اما در حقیقت قوانینی محدودکننده دراین خصوص وجود دارد که به عدم آزادی بیان در ایران منجر شده است ؛ و این حقیقتی ست که باعث گرفتن این حق از افراد جامعه شده است و به کرات شاهد بازداشت و زندانی شدن روزنامه‌نگاران، وبلاگ‌نویسان و حتا کاربران اینترنتی هستیم
آزادی بیان هنگامی محَقَق می شود که آزادی پس از بیان هم وجود داشته باشد.

(ماده ۲۵): ۱۲/۷/۱۹۹۶

میثاق بین‎المللی حقوق مدنی و سیاسی

تفسیر عمومی شماره ۲۵

حق شرکت در امور عمومی، حق رأی و تساوی در دسترسی به مشاغل دولتی

(ماده ۲۵)

(نشست پنجاه و هفتم، ۱۹۹۶)

این تفسیر عمومی در جلسه هزار و پانصد و دهم (نشست پنجاه و هفتم) این کمیته در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۶ اتخاذ گردیده است. اعداد داخل پرانتز نشانگر نشستی است که این تفسیر عمومی در آن اتخاذ گردیده است.

ادامه‌ی مطلب