کاروانی ازنوجوانان و جوانان ایران بسوی پایان خط زندگی.
فراتر از یک سال از اپیدمی و تداوم بحران و همه گیری ویروس کووید ۱۹ گذشت اما مسئولین امر و قانونگذاران ایران که مدعی سیاست های کلان در امور کشورند همچنان عوارض ناشی از این بیماری و شرایط بحرانی حاکم برجامعه را نادیده می گیرند، بحرانی که نه فقط در اثر انتقال ویروس موجب مرگ هزاران تن در ایران شده است که یکی از شاخصه های آن افسردگی، درخود فرورفتگی و هجوم یاس،اضطراب وخشم اکثر شهروندان و بخصوص دانشجویان، جوانان و نوجوانان گردیده، میزان خودکشی را به بیش از ۱۵ نفر در روز افزایش داده است اما مردان سیاست را چه غم که تاب و طاقت قشر جوان این سرزمین به انتها رسیده زیرا آنان سرگرم پست و مقام و حساب های ارزی خویشند و اوج فعالیت هایشان مصاحبه ای است همراه با وعده های پوچ .
طی سال جاری و همزمان با شیوع کرونا که یکی از پیامد های آن تعطیلی مدارس، دبیرستان، دانشگاه و سایر مراکز علمی و آموزشی بود و صدور فرمان تحصیل بصورت آنلاین و در فضای مجازی و صد البته بدون تامین امکانات لازم برای اجرای این طرح، خودکشی های ناشی از فقدان اینترنت و عدم توانائی حضور در اینگونه کلاس ها نیز در بین دانش آموزان ودانشجویان رشدی فزاینده یافت و مسئولان در واکنش به اینگونه روی دادهای تلخ مثل همیشه سیاست تکذیب را ادامه دادند و در مصاحبه های خود آن را به اختلافات خانواده گی مرتبط ساختند.
به سبب عدم توجه مسئولان امر در دولت جمهوری اسلامی ایران برای شناخت و دستیابی به راهکارهای لازم بمنظور پیش گیری و مقابله با علل اینگونه خودکشی هاست که هر روز بر ابعاد این فاجعه غم انگیز افزوده می شود تا بدانجا که براساس آمار اعلام شده فقط طی ده روز اول بهمن امسال بیش از۱۱ شهروند ۱۱تا ۲۸ سال در شهر ها و استان های مختلف کشورخودکشی موفق داشته اند که عبارتند از:
۱۰ بهمن: خودکشی ناموفق دختری از بالای پل عابر پیاده درنصیرشهر رباط کریم، ۹ بهمن: دو دختر ۱۳ ساله به نام های زهرا و فائزه به طور همزمان و به دلیل اخراج از مدرسه با مصرف قرص برنج در دزفول خودکشی کرده و جان باختند اما مسئولان دلیل خودکشی را تکذیب می کنند، ۹ بهمن: آتوسا ۲۸ ساله به دلیل فقر، بدهی و عدم توانائی در پرداخت اجاره بهای منزل در مشهد و از طریق حلق آویز خودکشی کرد، ۷بهمن: لیلا رضائی۱۱ساله و اهل شهر صحنه کرمانشاه به دلیل نداشتن تبلت برای تحصیل آنلاین خودکشی کرد و جان خود را از دست داد، ۷ بهمن: دو دختر۱۷ و ۱۸ ساله در شهرستان گرگان، با پریدن از روی پل عابر پیاده اقدام به خودکشی کرده و به بیمارستان منتقل شدند، ۶ بهمن: امیرحسین رنجبر نوجوان ۱۶ ساله ای در تبریز، با پرتاب خود از طبقه ششم ساختمان خودکشی کرد و جانباخت، ۶بهمن: دخترنوجوان ۱۵ ساله با نام یاسمن بیگزادە اهل شاآباد با خودکشی به زندگی خود پایان داد، ۶ بهمن: دختر۱۶ ساله ای بنام ”نرگس مروتی میرحصاری“ در شهرستان سرپل ذهاب با استفاده از “اسلحه پران “ به زندگی خود پایان داد، ۵ بهمن: یک دختر ۱۳ ساله بنام ” مهسا “در گچساران با پرتاب خود از پل هوایی اقدام به خودکشی کرد و جانباخت، ۳بهمن: جوانی ۱۹ ساله بنام “توحید محمودی (مندولکانی)” اهل یک روستا درشهرستان سلماس با خوردن قرص به زندگی خود پایان داد..
آقای منصور کبگانیان عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تائید گفته وزیر پیشین آموزش و پرورش مبنی بر خودکشی برخی از داوطلبان کنکور سراسری و ابراز نگرانی خود از ازدیاد آمار افسردگیها، خودکشی ها و اعتیاد داوطلبان کنکور می گوید:
نمیتوانم آمار مربوط به این موضوع را « رسما اعلام کنم ». بی سبب نیست که در واکنش به انتشار خبرخودکشی همزمان چهار دختر نوجوان بابلی علیرغم تائید آقای علی عباسی مدیرکل پزشکی قانونی مازندران، اسماعیل ملاکریمی دادستان شهرستان بابل ضمن تکذیب اصل خبر، منتشرکنندگان خبر را به برخورد قانونی تهدید می کند.
و ما می گوئیم:عدم توجه وناکار آمدی مسئولان جمهوری اسلامی ایران به گونه ای موجب بروز مشکلات و آسیب های جدی بر روح و روان همه شهروندان و مخصوصا کودکان و نوجوانان گردیده که هر روز شاهد رشد آمار این فاجعه هستیم چرا که مردان قانون در دولت جمهوری اسلامی ایران پیوسته با دعوت عمومی برای اجرای احکام اعدام در میدان های مختلف شهر و در برابر دیده گان همین کودکان دیروز و نوجوانان امروز، مبارزین و مخالفین خود را با انواع تهمت ها و اتهامات واهی به بالای چوبه دار می کشند و تشویق تماشاگران را طلب می کننند و این یعنی نقضی آشکاراز مواد ۳، ۲۲، ۲۵ از اعلامیه جهانی حقوق بشر و اهداف۳، ۵، ۱۶از سند۲۰۳۰ که باید پاسخگوی این فاجعه ملی باشند زیرا بنا برآخرین آمار ارائه شده توسط سازمان پزشکی قانونی ایران، خودکشی بروش حلقآویزی با میزان بیش۵۰٪ کل خودکشیها، مهمترین شیوه خودکشی در میان شهروندان بودهاست
۱۳۸۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع ازحقوق جوان و دانشجو