خوزستان همچنان آب ندارد
سالهاست که در کشورمان نقض آشکار حقوق شهروندان را شاهد هستیم و هر بار مردم برای مطالبه خواسته های به حق خود دست به اعتراض زدند، پاسخ مسئولان جمهوری اسلامی ایران یکسان بوده است (سرکوب، بازداشت و کشتار) با نگاهی به آمار شرکت کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری ١۴٠٠ واضح شده است که عده زیادی از مردم اعتمادی به دولت جمهوری اسلامی ایران ندارند و دلیل آنهم میتوان به عدم صداقت مسئولان و عدم پاسخگویی آنان دانست، همچنین فشار اقتصادی که بر مردم وارد و سبد غذایی خانوارها هر روز کم و کمتر شده است. این فشار ها وقتی فاجعه بار تر میشوند که دولت هر روز به بهانه های مختلف مردم را سرکوب و به قتل می رسانند. سابقه کشتن جوانان ایرانی به روش های گوناگون، به قدمت تاریخ انقلاب اسلامی ایران است. در هر زمانی، کشتار بخاطر یکی از مطالبات مردم بوده و آنانی که حق خود را مطالبه میکنند به آتش و گلوله بسته میشوند.
استان خوزستان از روز پنجشنبه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۰ به شیوه مدیریت منابع آبی و تشدید خشکسالی (خشک شدن شط هورالعظیم) و از بین رفتن محصولات کشاورزی و تلفات دام از جمله گاومیش ها در شهر حمیدیه خوزستان اعتراض های خود را آغاز و به دیگر شهرهای استان کشیده شد. حداقل ۲۰ شهر در استان خوزستان در چند روز گذشته در اعتراضات شرکت داشتند.
مردم تهران و در سایراستان‌ها از جمله لرستان، البرز، بوشهر، اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی و آذربایجان شرقی اعتراضاتی را در حمایت از مردم خوزستان انجام دادند.
جوانان در خوزستان علاوه بر اینکه همچون دیگر جوانان ایرانی بیکار و بی مسکن هستند، هوا و آب هم ندارند و از حق نفس کشیدن محروم هستند. بحران آب در خرمشهر و آبادان در تیر ماه سال ١٣٧٩ و ١٣٨٠ مردم را به خیابانها آورد اما با تشدید فضای امنیتی این اعتراضات به حق مردمی به خشونت کشیده شد، چند تن کشته و چندین نفر بازداشت شدند. اعتراضات دیگری نیز از این دست در این منطقه بوجود آمد که همواره بخاطر نیازهای اولیه بوده است.
تیر۱۴۰۰ غرق در خون و گلوله وآتش شده است . جوانان برومند در خوزستان از شادگان و خرمشهر گرفته تا اهواز و ماهشهر و سوسنگرد بخاطر تشنگی خود و خانوادده شان به دست نیروهای سرکوب گر کشته شده اند و در جای جای این سرزمین پراز درد و محرومیت، هموطنانمان در حق خواهی از خوزستان و همدلی و همبستگی با مردم آن بپا خواستند. سازمان عفو بین‌الملل از کشته‌شدن دست‌کم ۸ نفر در اعتراضات استان خوزستان به نام‌های مصطفی نعیماوی در شادگان، قاسم ناصری در کوت عبدالله، میثم عچرش و عیسی بالدی در شهرک طالقانی ماهشهر، حمزه (فرزاد) فریسات در اهواز، مهدی چنانی در شوش، حمید مجدم (جوکاری) در چمران و هادی بهمنی پسر نوجوان در ایذه خبر داده بود.
در طول این چهار دهه ثابت شد که تنها راه حل اتخاذ شده سرکوب و کشتار بوده است. دولت تا دندان مسلح به گمانش میتواند در مقابل دستان خالی اما مطالبه گر این مردم زجر کشیده به استبداد خودکامه اش ادامه دهد. شعار ” من تشنه ام آب آب ” ! با مطالبات مدنی دیگر بسرعت گره خورد و سراسر ایران زمین را درنوردید. خانواده جانباختگان آبان ٩٨، خانواده جانباختگان جنایت سرنگونی هواپیمای اوکراینی، و مردمی که در کوچه و خیابان زنجیر وار به خوزستان پیوستند.
بنابراین ما فعالان حقوق بشر با استناد به ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر مبنی بر عدم توقیف حبس ویا تبعید خودسرانه ، ماده ٢٠: حق آزادی تجمع وتظاهرات ، ماده ۱۹: حق آزادی بیان وهمچنین ماده ۳: حق حیات برای همه ،دولت جمهوری اسلامی ایران و قوه قضاییه را نسبت به کشتار بی رحمانه، بازداشتهای اعتراضات اخیر، عدم رسیدگی به وضعیت زندانیان، عدم رعایت حقوق آنان، احکام و دادرسی های ناعادلانه، شکنجه و آزار زندانیان و تهدید خانواده هایشان به سکوت، محکوم نموده و خواهان پایان دادن نیروهای سرکوب در شهرهای معترض، آزادی فوری، بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی مدنی و عقیدتی شده، و از نهادهای جهانی حقوق بشر درخواست می کنیم نسبت به اینگونه عملکردهای ضد انسانی دولت جمهوری اسلامی ایران واکنشی جدی داشته باشند.
۱۴۲۹
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
