اصول ملل متحد برای سالمندان ( مجمع عمومی ملل متحد) قطعنامه طی ۴۶ ) اصول ملل متحد برای سالمندان را در ١۶ دسامبر ١٩٩١ ، تصویب کرد
حکومت ها تشویق شدند تا این اصول را در هر زمان ممکن در برنامه های ملی خود بگنجانند. برخی نکته های برجسته این
اصول عبارتند از : استقلال
سالمندان باید
به خوراک، آب، سر پناه ، پوشاک و مراقبت بهداشتی کافی از راه تامین درآمد، حمایت خانواده و اجتماع و خودیاری
دسترسی داشته باشند،
- برای کار کردن یا دسترسی به دیگر فرصت های درآمدزا مجال داشته باشند،
- بتوانند در تعیین زمان و شیوه ترک کار، مشارکت داشته باشند،
- به برنامه های مناسب کارآموزی و آموزشی دسترسی داشته باشند،
بتوانند در فضاهایی زندگی کنند که ایمن بوده و با ترجیحات شخصی و توانایی های در حال تغییر سازگاری داشته
باشد،
بتوانند تا هر زمان که امکان داشته باشد در منزل اقامت داشته باشند.
مشارکت
سالمندان باید به صورتی ادغام شده در جامعه بمانند، به گونه فعال در تدوین و اجرای سیاست هایی که بهزیستی و راحتی
آنان را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد مشارکت کنند و دانش و مهارت های خود را در اختیار نسل
های جوانتر قرار دهند،
ب تمدخ بتوانند برای ه احتماع و خدمت داوطلبانه در موقعیت هایی متناسب با علایق و قابلیت های خود
فرصت هایی را جستجو کنند و توسعه دهند،
-
بتوانند جنبش ها یا انجمن های سالمندان تشکیل دهند.
مراقبت
سالمندان باید بر طبق نظام ارزش های فرهنگی جامعه از مراقبت و حمایت خانواده و اجتماع هره مند شود،
برای کمک به خود در حفظ یا بازیابی سطح بهینه آسایش بدنی، ذهنی و عاطفی و پیشگیری یا به تاخیر
انداختن شروع بیماری، به مراقبت بهداشتی دسترسی داشته باشند،
- برای افزایش استقلال شخصی، حمایت و مراقبت به خدمات اجتماعی و حقوقی دسترسی داشته باشند،
- بتوانند از سطوح مناسب مراقبت به وسیله مراکز حمایتی، توانبخشی و ایجاد انگیزش های اجتماعی و روانی
در یک فضای انسانی و امن بهره گیرند،
بتوانند به هنگام اقامت در هر سرپناهی و با هر امکان مراقبتی و درمانی، از حقوق بشر و آزادی های
اساسی شامل احترام کامل به شان، اعتقاد ات، نیازها و زندگی خصوصی و حق اتخاذ تصمیمات در مورد
مراقبت بهداشتی و کیفیت زندگی خود، برخوردار باشند.
خودسازی
سالمندان باید بتوانند در پی فرصت هایی برای توسعه کامل توانایی های بالقوه خود باشند،
جامعه تفریحی به امکانات و منابع آموزشی، فرهنگی، معنوی و دسترسی داشته باشند.
شان
سالمندان باید بتوانند با سربلندی و امنیت زندگی کنند و از بهره کشی و سو استفاده بدنی یا ذهنی در امان باشند،
بدون در نظر گرفتن سن، جنس، پیشینه نژادی یا قومی، ناتوانی یا دیگر وضعیت ها برخوردار باشند، و جدا
از میزان مشارکت اقتصادی خود ارزش گذاری شوند.
