قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون مربوط به مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا مصوب۱۹۷۲
ماده واحده – کنوانسیون مربوط به مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا
مورخ بیست و هشتم مهر ماه ۱۳۵۱ (بیستم اکتبر ۱۹۷۲) مشتمل‌بر یک مقدمه و ۹ ماده و مقررات مذکور مشتمل بر سی و هشت ماده و چهار ضمیمه به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
کنوانسیون مربوط به مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۷۲
طرف‌های کنوانسیون حاضر، به منظور تأمین حداکثر ایمنی در دریا و با آگاهی به لزوم
تجدید نظر و به روز درآوردن مقررات بین‌المللی جلوگیری از‌تصادم در دریا که پیوست
سند نهایی کنفرانس بین‌المللی حفظ جان اشخاص در دریا ۱۹۶۰ می‌باشد، پس از بررسی
مقررات مزبور در پرتو پیشرفت‌هایی‌که از زمان تصویب آن به عمل آمده است، به شرح
زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – تعهدات کلی – طرف‌های کنوانسیون حاضر به عهده می‌گیرند که قوانین و سایر
پیوست‌های مقررات بین‌المللی جلوگیری از تصادم در دریا۱۹۷۲ را که منبعد “مقررات”
نامیده می‌شود، به مورد اجرا بگذارند.
ماده ۲ – امضاء، تصویب، قبول، تأیید و الحاق
۱ – این کنوانسیون تا اول ماه ژوئن ۱۹۷۳ برای امضاء و از آن به بعد برای الحاق
مفتوح خواهد بود.
۲ – دول عضو سازمان ملل متحد یا عضو هر یک از سازمان‌های تخصصی یا آژانس
بین‌المللی انرژی اتمی، یا طرف‌های منشور دیوان بین‌المللی‌دادگستری می‌توانند به
طرق زیر طرف این کنوانسیون قرار گیرند:
الف – امضاء بدون شرط، تصویب، قبول یا تأیید
ب – امضاء مشروط به تصویب، قبول یا تأیید ضمن تصویب یا تأیید بعدی
ج – الحاق
۳ – تصویب، قبول، تأیید یا الحاق با تسلیم سند مربوطه به سازمان بین‌المللی
دریانوردی که منبعد “سازمان” نامیده می‌شود، انجام می‌گیرد که سازمان‌مراتب را با
ذکر تاریخ تسلیم سند به دولت‌هایی که این کنوانسیون را امضاء کرده یا به آن ملحق
شده‌اند، اطلاع خواهد داد.
ماده ۳ – کاربرد سرزمینی
۱ – در مواردی که اداره امور سرزمینی به عهده سازمان ملل متحد باشد یا این که یکی
از دول متعاهد مسئول روابط بین‌المللی سرزمینی باشد، در هر‌زمان می‌تواند طی
اطلاعیه کتبی به دبیر کل سازمان که منبعد “دبیر کل” نامیده می‌شود، شمول این
کنوانسیون را در آن سرزمین تعمیم دهد.
۲ – این کنوانسیون از تاریخ وصول اطلاعیه مذکور یا از تاریخی که در اطلاعیه قید
شده، به سرزمین مورد نظر تعمیم داده خواهد شد.
۳ – هر گونه اطلاعیه صادره بر طبق مفاد بند ۱ این ماده می‌تواند در مورد سرزمینی
که در آن اطلاعیه قید شده است، پس گرفته شود و اجرای این‌کنوانسیون بعد از یک سال
یا هر تاریخ طولانی تری که در زمان پس گرفتن تعیین گردیده در مورد سرزمین مربوطه
متوقف خواهد شد.
۴ – دبیر کل می‌بایست کلیه دول متعاهد را از هر گونه اطلاعیه تعمیم یا استرداد هر
گونه تعمیم که به موجب این ماده واصل شده باشد، آگاه نماید.
ماده ۴ – لازم‌الاجرا شدن
۱ –
الف – کنوانسیون حاضر دوازده ماه پس از تاریخ الحاق حداقل پانزده کشور که مجموع
ناوگان بازرگانی آنها کمتر از ۶۵ درصد تعداد یا ظرفیت کشتی‌های‌صد تن ناخالص و
بالاتر ناوگان جهانی نباشد هر کدام زودتر تحقق پذیرد، لازم‌الاجرا خواهد شد.
ب – علیرغم مفاد شق “الف” این بند، کنوانسیون حاضر قبل از اول ژانویه ۱۹۷۶
لازم‌الاجرا نخواهد شد.
۲ – لازم‌الاجرا شدن برای کشورهایی که بر طبق مفاد ماده ۲ پس از برقراری شرایط
مندرج در بند ۱ “الف” و قبل از این که کنوانسیون لازم‌الاجرا شود‌این کنوانسیون
را تصویب، قبول، تأیید کرده یا بدان ملحق شده‌اند در تاریخ لازم‌الاجرا شدن
کنوانسیون خواهد بود.
۳ – لازم‌الاجرا شدن برای کشورهایی که پسر از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این کنوانسیون
آنرا تصویب، قبول، تأیید کرده یا بدان ملحق شوند در تاریخ تسلیم‌سندی مطابق مفاد
ماده ۲ خواهد بود.
۴ – پس از لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه‌ای به این کنوانسیون بر طبق مفاد بند ۴ از ماده
۶ هر گونه تصویب، قبول، تأیید یا الحاق شامل کنوانسیون اصلاح شده خواهد بود.
۵ – در تاریخ لازم‌الاجرا شدن این کنوانسیون مقررات آن جانشین مقررات بین‌المللی
جلوگیری از تصادم در دریا ۱۹۶۰ شده و آنرا ملغی خواهد نمود.
۶ – دبیر کل تاریخ لازم‌الاجرا شدن این کنوانسیون را به اطلاع دولت‌هایی که آنرا
امضاء کرد یا بدان ملحق شده‌اند، خواهد رسانید.
ماده ۵ – کنفرانس تجدید نظر
۱ – به منظور تجدید نظر در این کنوانسیون یا مقررات و یا هر دو ممکن است کنفرانسی
توسط سازمان تشکیل گردد.
۲ – سازمان بنا به درخواست حداقل یک سوم از دول متعاهد به منظور تجدید نظر در این
کنوانسیون یا مقررات و یا هر دو کنفرانسی از دول متعاهد‌تشکیل خواهد داد.
ماده ۶ – اصلاحیه‌های مقررات
۱ – هر گونه اصلاحیه به مقررات که از طرف یکی از دول متعاهد پیشنهاد شود بنا به
درخواست آن دولت در سازمان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
۲ – چنانچه اصلاحیه مزبور با اکثریت دو سوم آراء اعضاء حاضر و رأی‌دهنده در کمیته
ایمنی دریانوردی سازمان تصویب شود، مراتب حداقل شش ماه‌قبل از بررسی آن در مجمع
سازمان به اطلاع کلیه دول متعاهد و اعضاء سازمان خواهد رسید، هر دولت متعاهدی که
عضو سازمان نباشد مجاز خواهد‌بود که هنگام بررسی اصلاحیه در مجمع شرکت نماید.
۳ – چنانچه اصلاحیه با اکثریت دو سوم آراء اعضاء حاضر و رأی دهنده در مجمع تصویب
شود، دبیر کل مراتب را جهت پذیرش به اطلاع کلیه دول‌متعاهد خواهد رسانید.
۴ – اصلاحیه مزبور در تاریخی که هنگام تصویب توسط مجمع تعیین می‌گردد، لازم‌الاجرا
خواهد شد مگر این که تا یک تاریخ قبلی که در همان زمان‌توسط مجمع تعیین می‌شود،
بیش از یک سوم دول متعاهدی که اعتراض خود را نسبت به اصلاحیه به سازمان اعلام
دارند. تعیین تاریخ‌های مذکور در‌این بند توسط مجمع با اکثریت دو سوم اعضاء حاضر و
رأی دهنده خواهد بود.
۵ – هر اصلاحیه‌ای به هنگام لازم‌الاجرا شدن برای کلیه دول متعاهدی که به اصلاحیه
اعتراض نکرده باشند، جایگزین و جانشین هر پیش بینی قبلی که‌اصلاحیه به آن اشاره
دارد، خواهد گردید.
۶ – دبیر کل هر گونه درخواست و مکاتبه بر طبق این ماده و تاریخ لازم‌الاجرا شدن هر
اصلاحیه را به اطلاع دول متعاهد و اعضای سازمان خواهد‌رسانید.
ماده ۷ – فسخ
۱ – کنوانسیون حاضر ممکن است از طرف هر یک از دول متعاهد در هر زمان پس از انقضاء
پنج سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون نسبت به آن‌دولت فسخ گردد.
۲ – فسخ کنوانسیون با تسلیم سندی به سازمان انجام خواهد گرفت. دبیر کل وصول سند
فسخ و تاریخ تسلیم آنرا به اطلاع کلیه دول متعاهد دیگر‌خواهد رسانید.
۳ – فسخ کنوانسیون یک سال پس از تسلیم سند مربوط یا مدت بیشتری که در سند مربوطه
قید شده باشد، به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده ۸ – تنظیم و ثبت
۱ – کنوانسیون حاضر و مقررات آن به سازمان تسلیم خواهد شد و دبیر کل نسخ گواهی شده
برابر اصل آنها را به کلیه دولت‌هایی که این کنوانسیون را‌امضاء کرده و یا به آن
ملحق شده‌اند، خواهد فرستاد.
۲ – هنگام لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون حاضر متن آن توسط دبیر کل جهت ثبت و انتشار
بر طبق ماده ۱۰۲ منشور ملل متحد به دبیرخانه سازمان ملل‌متحد ارسال خواهد شد.
ماده ۹ – زبان – کنوانسیون حاضر به انضمام مقررات آن در یک نسخه واحد به زبان‌های
انگلیسی و فرانسه تهیه گردیده و هر دو متن دارای اعتبار واحد‌می‌باشند، ترجمه‌های
رسمی به زبان‌های روسی و اسپانیولی تهیه و بهمراه نسخه اصلی امضاء شده تسلیم
خواهند شد.
در احراز مراتب، امضاکنندگان زیر که بدین منظور از طرف دولت‌های متبوعه مجاز
شناخته شده‌اند، کنوانسیون حاضر را امضاء نمودند.
لندن – بیستم اکتبر یک هزار و نهصد و هفتاد و دو
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده به انضمام متن کنوانسیون که شامل ۹ ماده می‌باشد.
در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ پنجم مهر ماه یک هزار و‌سیصد و شصت و هفت مجلس
شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۶۷٫۷٫۲۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی
