ماده واحده – موافقتنامه تأسیس کمیسیون منطقه‌ای برای ماهیگیری (RECOFI) مشتمل بر یک مقدمه و هجده ماده به شرح پیوست تصویب و‌اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مورد ماده
(۱۶) این موافقتنامه الزامی است
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه تأسیس کمیسیون منطقه‌ای ماهیگیری (RECOFI)
مقدمه
دولت کشور بحرین
دولت جمهوری اسلامی ایران
دولت جمهوری عراق
دولت کشور کویت
دولت پادشاهی عمان
دولت کشور قطر
دولت پادشاهی عربستان سعودی
دولت امارات متحده عربی
با در نظر گرفتن اسناد ذیربط کنوانسیون ملل متحد مربوط به حقوق دریاها که در
۱۳۷۳٫۸٫۲۵ هجری شمسی برابر با ۱۶ نوامبر ۱۹۹۴ میلادی (از این‌پس به آن کنوانسیون
ملل متحد گفته می‌شود) به اجراء درآمد و براساس آن از همه اعضاء جوامع بین‌المللی
خواسته شده برای حفاظت و مدیریت‌ذخایر زنده دریائی همکاری نمایند،
یادآوری اهداف و موارد مورد توجه در فصل ۱۷ از موضوع ۲۱ مصوب کنوانسیون ملل متحد
در خصوص محیط زیست و توسعه، ۱۳۷۱ هجری‌شمسی برابر با ۱۹۹۲ میلادی و آیین‌نامه
ماهیگیری مسؤولانه مصوب فراهمایی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در ۱۹۹۵،
همچنین توجه به سایر اسناد بین‌المللی در خصوص حفاظت و مدیریت ذخایرآبزی( ) خاص،
برخورداری از منافع متقابل برای توسعه و بهره‌برداری صحیح از ذخایر زنده دریائی
در محدوده دریائی، به استثناء آبهای داخلی، در منطقه‌ای تعریف‌شده در ماده (۴) که
از این پس «محدوده» نامیده می‌شود و علاقه به دستیابی به اهداف از طریق همکاری
بین‌المللی با تشکیل یک کمیسیون ماهیگیری،
موضوع یاد شده،
(روی موارد زیر) توافق می‌نمایند:
ماده ۱ – کمیسیون
۱- طرفهای متعاهد کمیسیونی را در چارچوب سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (که
از این پس «سازمان» گفته می‌شود) به نام کمیسیون‌منطقه‌ای ماهیگیری (که از این
پس «RECOFI» یا کمیسیون گفته می‌شود) برای انجام وظایف اداری مسؤولیتهای مورد نظر
در ماده (۳) زیر تأسیس‌می‌نمایند.
۲- عضویت در «RECOFI» برای اعضاء و ناظران سازمان و کشورهای غیرعضو سازمان که در
(سازمان) ملل متحد عضویت دارند، یا هر کدام از‌آژانسهای تخصصی آن، یا آژانس
بین‌المللی انرژی اتمی،
آژانس متعلق به کشورهای ساحلی یا اعضای ناظر که قسمتی یا تمام اراضی تحت حاکمیت
آنها در «محدوده» تعریف شده در ماده (۴) باشد و آنهایی که‌براساس شروط مندرج در
ماده (۱۳)، این موافقتنامه را بپذیرند، مجاز است.
۳- در خصوص اعضای ناظر، این موافقتنامه، براساس شروط مربوط به ماده (۱۶) بند (۵)
اساسنامه سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد و مقررات(۲۱) بند (۳) از مقررات عمومی
سازمان از طریق سازمان در اختیار افراد مسؤول روابط بین‌الملل اعضای ناظر مورد نظر
قرار خواهد گرفت.
ماده ۲ – تشکیلات (سازماندهی)
۱- یک نفر به نمایندگی از هر عضو در اجلاسهای کمیسیون به عنوان رئیس هیأت، که ممکن
است با جانشین و کارشناسان و مشاوران همراهی شود‌حاضر می‌شود. مشارکت جانشینان،
کارشناسان و مشاوران در جلسات کمیسیون حقی را برای آنان در هنگام رأی گیری ایجاد
نمی‌کند، مگر اینکه‌جانشین در غیاب رئیس هیأت فعالیت نماید.
۲- هر عضو دارای یک رأی است. تصمیم‌گیری کمیسیون براساس اکثریت آراء اخذ شده خواهد
بود، مگر اینکه در این موافقتنامه به نحو دیگری‌پیش‌بینی شده باشد.
اکثریت آرای تشکیل دهنده اعضای کمیسیون باید حد نصاب را داشته باشد.
۳- کمیسیون یک نفر رئیس و دو نفر نایب رئیس را انتخاب می‌کند.
۴- به طور معمول در هر سال رئیس کمیسیون اجلاس عمومی را برگزار می‌کند، مگر اینکه
اکثریت اعضاء نظر دیگری داشته باشند. مکان و زمان‌برگزاری همه جلسات باید با
مشاوره دبیر کل سازمان مشخص شود.
۵- مکان «RECOFI» در مقر اداره منطقه‌ای سازمان FAO برای خاور نزدیک در قاهره
خواهد بود. به هر حال «RECOFI» می‌تواند تصمیم بگیرد‌که پس از مشورت با دبیر کل
سازمان، با هزینه خود، محل دیگری را در میان « محدوده» انتخاب نماید.
۶- سازمان باید یک نفر منشی در اختیار کمیسیون قرار دهد و دبیر کل، منشی مورد نظر
خود را که در قبال فعالیتهای اداری جوابگوی وی خواهد بود‌انتخاب می‌نماید.
۷- کمیسیون می‌تواند با اکثریت دوسوم اعضاء خود، مقررات خاص خود را تصویب و اصلاح
نماید به شرط آنکه این مقررات یا اصلاحات مربوط به‌آن در تناقض با این موافقتنامه
یا اساسنامه سازمان نباشد.
۸- کمیسیون می‌تواند با اکثریت دو سوم اعضاء خود، مقررات مالی خود را تصویب یا
اصلاح نماید به شرط آنکه این مقررات با اصول در برگیرنده‌مقررات مالی سازمان
سازگاری داشته باشد.
این مقررات باید به کمیته (کار گروه) مالی سازمان گزارش شود و کمیته (کار گروه)
حق خواهد داشت اگر براساس اصول در برگیرنده مقررات مالی‌سازمان ناسازگاری در
مقررات مالی یاد شده مشاهده نمود از اجرای آن جلوگیری نماید.
ماده ۳ – وظایف
۱- موجودیت «RECOFI» برای ترغیب توسعه، حفاظت، مدیریت بهینه و بهترین استفاده از
ذخایر زنده دریایی، همچنین توسعه پایدار آبزی پروری‌در «محدوده» خواهد بود و به
همین دلیل وظایف و مسؤولیتهای زیر را به عهده خواهد داشت :
الف – بررسی مستمر از وضعیت ذخایر، از جمله تراکم و سطح برداشت شده، همچنین وضعیت
ماهیگیری که براساس آن شکل یافته است.
ب – تدوین و ارائه ضوابط مناسبی براساس شروط مندرج در ماده (۵) :
۱- برای حفاظت و مدیریت بهینه ذخایر زنده دریایی از جمله ضوابط زیر :
– قانونمند کردن روشهای صید و دامهای صیادی
– مشخص کردن حداقل اندازه برای گونه‌های خاص
– برقراری فصل آزادی و ممنوعیت صید و مناطق صیادی
– قانونمند کردن مقدار کل صید و تلاش صید و سهمیه‌بندی آن بین اعضاء
۲- برای اجرای این رهنمودها
ج – بررسی مستمر از سیمای اقتصادی – اجتماعی صنایع صید و ارائه ضوابطی با هدف
توسعه آن
د – ترغیب، توصیه، هماهنگی و در صورت لزوم اجرای فعالیتهای آموزشی و ترویجی در
همه زمینه‌های ماهیگیری
هـ- ترغیب، توصیه، هماهنگی و در صورت لزوم اجرای فعالیتهای تحقیقاتی و توسعه‌ای،
از جمله پروژه‌های همکاری در مناطق ماهیگیری و حفاظت‌از ذخایر زنده دریایی
و – جمع آوری، انتشار یا توزیع اطلاعات مربوط به ذخایر دریایی قابل استحصال و
ماهیگیری مناسب براساس این ذخایر
ز – تشویق برنامه‌های آبزی پروری و گله‌داری دریایی (بازسازی ذخایر)
ح – انجام فعالیتهای دیگری که «RECOFI» برای دسترسی به اهداف تعریف شده در بالا
ممکن است ضرورت آن را تشخیص دهد.
۲- هنگام تدوین و ارائه ضوابط مورد نظر در بند (۱) جزء (ب) پیش گفته شده، کمیسیون
باید روحیه احتیاطی در تصمیمات حفاظتی و مدیریتی اتخاذ‌نماید، همچنین شواهد علمی
در دسترس و نیاز تشویق به توسعه و استفاده مناسب از ذخایر زنده دریایی را مورد
توجه قرار دهد.
ماده ۴ – محدوده
کمیسیون باید وظایف و مسؤولیتهای نوشته شده در ماده (۳) در منطقه‌ای مرز بندی شده
در جنوب با خطوط افقی زیر :
از رأس دابات علی (Ras Dhabat Ali) در (۱۶ درجه و ۳۹ دقیقه شمالی، ۵۳ درجه و ۳
دقیقه و ۳۰ ثانیه شرقی) سپس در موقعیت (۱۶ درجه و‌صفر دقیقه شمالی، ۵۳ درجه و ۲۵
دقیقه شرقی) سپس در موقعیت (۱۷ درجه و صفر دقیقه شمالی، ۵۶ درجه و ۳۰ دقیقه شرقی)
سپس در موقعیت(۲۰ درجه و ۳۰ دقیقه شمالی، ۶۰ درجه و صفر دقیقه شرقی) سپس به رأس
الفسته (Ras Al-Fasteh) در (۲۵ درجه و ۴ دقیقه شمالی، ۶۱ درجه و۲۵ دقیقه شرقی) را
انجام دهد.
ماده ۵ – رهنمودها و ضوابط مدیریتی
۱- رهنمودهایی که در ماده (۳)، بند (۱) جزء (ب) آمده است باید توسط اکثریت دو سوم
اعضای کمیسیون حاضر در رأی گیری به تصویب برسد. متن‌این رهنمودها باید توسط رئیس
کمیسیون به اطلاع کلیه اعضاء رسانیده شود.
۲- با توجه به شرایط آمده در این ماده، اعضاء کمیسیون از زمانی که توسط کمیسیون
مشخص می‌شود، باید تلاش خود را برای تحقق رهنمودهای ارائه‌شده توسط کمیسیون تحت
ماده (۳) بند (۱) جزء (ب) آغاز نماید. بدیهی است زمانی که توسط کمیسیون مشخص
می‌شود نباید قبل از انقضای زمان‌اعتراض در این ماده باشد.
۳- هر عضو کمیسیون حق دارد در خلال یکصد و بیست روز از زمان اعلام سند رهنمودها،
نسبت به اعتراض مورد نظر خود اقدام نماید و در این‌صورت تعهدی برای آغاز تلاش در
جهت تحقق رهنمودها نخواهد داشت. یک عضو می‌تواند در هر زمانی (که صلاح بداند)
اعتراض خود را پس گرفته‌و تلاش برای تحقق رهنمودها را آغاز نماید.
۴- رئیس کمیسیون باید به محض دریافت اعتراض یا پس گرفتن اعتراض موارد را به دیگر
اعضاء اعلام نماید.
ماده ۶ – گزارشات
کمیسیون پس از هر اجلاس باید گزارشی از نقطه نظرات، رهنمودها و تصمیمات خود را به
دبیر کل سازمان تقدیم نماید و در صورتی که صلاح بداند‌گزارشات دیگری را که مناسبت
دارد در اختیار دبیر کل سازمان قرار دهد. گزارشات کمیته‌ها (کار گروهها) و
گروههای کاری کمیسیون براساس ماده (۷)موافقتنامه باید از طریق کمیسیون تقدیم دبیر
کل سازمان شود.
ماده ۷ – کمیته‌ها (کار گروهها)، گروههای کاری و کارشناسان
۱- کمیسیون می‌تواند اقدام به تشکیل کمیته‌های (کار گروههای) ثابت یا ویژه یا
موقت برای مطالعه و تهیه گزارش پیرامون موضوعات مربوط به اهداف‌کمیسیون و گروههای
کاری برای مطالعه و ارائه رهنمود در خصوص مشکلات فنی خاصی بنماید.
۲- کمیته‌ها (کار گروهها) و گروههای کاری مذکور در بند یک (همین ماده) توسط رئیس
کمیسیون در زمانها و مکانهایی که قبلاً با مشاوره دبیر کل‌سازمان، در صورتی که
مناسبت داشته باشد، مشخص شده است برگزار می‌شود.
۳- تشکیل کمیته‌ها (کار گروهها) و گروههای کاری مورد نظر در بند یک و استخدام یا
به‌کارگیری کارشناسان باید براساس وجوه لازم در سرفصل ذی‌ربط‌بودجه مصوب کمیسیون
انجام شود. قبل از هر گونه تصمیمی مبنی بر هزینه کرد برای تشکیل کمیته‌ها (کار
گروهها) و گروههای کاری و استخدام یا‌به‌کارگیری کارشناسان، باید گزارشی از منشی
کمیسیون در خصوص کارهای اداری و مالی مربوط در اختیار کمیسیون قرار گیرد.
ماده ۸ – همکاری با سازمانهای بین‌المللی
کمیسیون باید همکاری تنگاتنگی با سایر سازمانهای بین‌المللی در خصوص منافع داشته
باشد. در پیشنهاد منشی کمیسیون، از ناظران این سازمانها‌ممکن است برای حضور در
اجلاسهای کمیسیون یا جلسات کمیته‌ها (کار گروهها) یا گروههای کاری از طرف کمیسیون
دعوت به عمل آید.
ماده ۹ – مالی
۱- هر عضو کمیسیون پرداخت سهم سالانه خود را از بودجه برای فعالیتهای همکاری،
براساس سهمیه‌بندی مصوب کمیسیون تقبل می‌نماید.
۲- در هر اجلاس عادی، از طریق اتفاق نظر اعضاء کمیسیون بودجه خود را به تصویب
می‌رساند. اگر پس از هر گونه تلاش اتفاق نظر در همان جلسه‌حاصل نشد، موضوع به آراء
اعضاء گذاشته می‌شود و برای تأیید بودجه اکثریت دو سوم اعضاء ضروری است.
۳-
الف – مقدار سهمیه هر عضو کمیسیون باید براساس رویه‌ای که کمیسیون به اتفاق نظر
کلیه اعضاء تصویب و اصلاح کند مشخص شود.
ب – رویه‌ای که کمیسیون تصویب یا اصلاح می‌کند باید در ضوابط مالی کمیسیون قرار
گیرد.
۴- مشارکت باید با پول آزاد قابل تبدیل باشد مگر اینکه توسط کمیسیون و یا توافق
دبیر کل سازمان نوع پول مشخص شده باشد.
۵- کمیسیون می‌تواند کمکهای بلاعوض و یا سایر شکلهای کمک از سوی سازمانها، افراد
یا منابع دیگری برای انجام یا تأمین هر کدام از وظایف خود‌بپذیرد.
۶- مشارکت یا کمکهای بلاعوض و سایر کمکهای دریافتی باید در صندوق اعتباری مشخصی که
دبیر کل براساس مقررات مالی سازمان تعیین می‌کند‌واریز شود.
۷- عضوی از کمیسیون که نتواند سهمیه مالی خود را به کمیسیون بپردازد، اگر این مبلغ
بدهی برابر با بیشتر از مقدار سهمیه دو سال مالی باشد، در‌کمیسیون از حق رأی
برخوردار نخواهد بود. کمیسیون ممکن است به هر تقدیر اجازه حق رأی را به عضو بدهکار
بدهد به شرط اینکه تشخیص دهد‌عدم پرداخت سهمیه به دلیل شرایط خاص و خارج از کنترل
عضو بوده است ولی به هر نحو نمی‌توان حق رأی را برای بیش از دو سال مالی دیگر
تمدید‌نمود.
ماده ۱۰ – هزینه‌ها
۱- هزینه‌های مربوط به هیأتها، جانشینان آنها، کارشناسان و مشاورانی که به
نمایندگی از دولتها در هنگام اجلاسهای کمیسیون، کمیته‌ها (کار گروهها) و‌گروههای
کاری مربوط حضور می‌یابند، همچنین هزینه‌های متعلق به ناظران اجلاسها باید توسط
دولتها یا سازمانهای متبوع تقبل شود. هزینه‌کارشناسانی که برای شرکت در جلسات
کمیسیون، کمیته‌ها (کار گروهها) یا گروههای کاری و براساس توانمندی شخصی آنان
دعوت می‌شوند از طریق‌بودجه کمیسیون قابل پرداخت خواهد بود.
۲- هزینه‌های انتشارات و ارتباطات و هزینه‌های مربوط به رئیس و نایبان رئیس
کمیسیون هنگامی که از طرف کمیسیون در بین اجلاسهای کمیسیون‌انجام وظیفه می‌نمایند
در بودجه کمیسیون مشخص و قابل پرداخت می‌باشد.
۳- هزینه پروژه‌های تحقیق و توسعه که توسط عضو کمیسیون چه به صورت مستقل یا وابسته
به رهنمودهای کمیسیون به انجام می‌رسد باید توسط‌اعضای انجام‌دهنده پروژه، مشخص و
پرداخت شود.
۴- هزینه‌های مربوط به پروژه همکاریهای تحقیقاتی یا توسعه‌ای که براساس شرایط ماده
(۳) بند (۱) جزء (هـ) انجام می‌شود اگر پیش‌بینی نشده باشد،باید توسط اعضاء مشخص
و به نحوی که توافق می‌نمایند بین آنها تقسیم و پرداخت شود. پرداخت سهمیه برای
پروژه‌های همکاری باید به صندوق‌اعتباری خاصی که توسط سازمان تأسیس می‌شود واریز
شود و توسط سازمان براساس ضوابط مالی و مقررات سازمان مدیریت شود.
۵- ممکن است کمیسیون کمکهای بلاعوضی چه به صورت عمومی یا در ارتباط با پروژه‌های
خاص یا فعالیتهای کمیسیون دریافت نماید. این‌گونه‌کمکها باید به صندوق اعتباری که
توسط سازمان تأسیس می‌شود واریز شود. قبول برای این کمکها برای صندوق اعتباری باید
براساس مقررات مالی و‌قوانین سازمان باشد.
ماده ۱۱ – اداری
۱- منشی کمیسیون (که از این پس منشی نامیده می‌شود) باید توسط دبیر کل سازمان
منصوب شود.
۲- منشی مسؤول اجرای سیاستها و فعالیتهای کمیسیون می‌باشد و به همین ترتیب به
کمیسیون گزارش خواهد کرد. در صورت صلاحدید، منشی به‌عنوان منشی سایر زیر
مجموعه‌های تأسیس شده توسط کمیسیون نیز عمل خواهد کرد.
۳- هزینه‌های کمیسیون توسط بودجه کمیسیون قابل پرداخت است به جز مواردی از جمله
کارکنان و امکاناتی که می‌تواند توسط سازمان تأمین شود.هزینه‌هایی که قرار است
توسط سازمان تعهد شود باید در بودجه دو سالانه سازمان که براساس ضوابط مالی و
مقررات عمومی سازمان توسط دبیر کل‌تهیه شده و به تصویب فرا همایی سازمان می‌رسد
مشخص و قابل پرداخت باشد.
ماده ۱۲ – اصلاحات
کمیسیون می‌تواند این موافقتنامه را با دوسوم اکثریت آراء اعضای خود اصلاح نماید.
اصلاحات مورد نظر در این موافقتنامه باید به شورای سازمان گزارش شود، شورا این حق
را دارد تا اگر تناقضی نسبت به اهداف و موجودیت سازمان یا‌اساسنامه سازمان در آن
مشاهده شد از آن جلوگیری کند. اگر شورا آن را سودمند یافت، می‌تواند اصلاحات را در
اختیار فراهمایی سازمان با همان‌اختیارات قرار دهد. به هر حال، هر گونه اصلاحاتی
که تعهدات جدیدی برای اعضاء ایجاد کند هنگامی اجرا می‌شود که هر کدام از اعضاء به
صورت‌رسمی با تحویل سند پذیرش به دبیر کل سازمان رضایت خود را اعلام نمایند و سپس
اصلاحات مورد نظر توسط دوسوم طرفهای متعاهد پذیرفته‌شود.
دبیر کل باید همه اعضاء کمیسیون، همه اعضاء و اعضاء ناظر سازمان FAO، همچنین دبیر
کل (سازمان) ملل متحد را از دریافت اسناد پذیرش و زمان‌لازم‌الاجراء شدن اصلاحات
مطلع نماید. حقوق و تعهدات هر عضوی از کمیسیون که اصلاحات جدیدی که تعهدات اضافی
را ایجاد می‌کند نپذیرفته‌باشد، براساس مفاد این موافقتنامه تا زمانی که اصلاح را
نپذیرفته است باید تحت مدیریت و نظارت قرار گیرد.
ماده ۱۳ – امضاء و پذیرش
۱- براساس بند (۲) ماده (۱)، پذیرش این موافقتنامه برای اعضاء و اعضاء ناظر سازمان
همچنین کشورهای غیرعضو سازمان که کشورهای ساحلی به‌شمار می‌آیند یا اعضاء ناظر که
قسمتی یا تمام اراضی تحت حاکمیت آنها در «محدوده» تعریف شده در ماده (۴) واقع شده
آزاد است.
۲- پذیرش این موافقتنامه توسط هر عضو یا عضو ناظر سازمان که کشور ساحلی به شمار
می‌آید یا عضو ناظری که بخشی یا تمام اراضی تحت‌حاکمیت او در «محدوده» تعریف شده
در ماده (۴) قرار داشته باشد، از طریق تحویل سند پذیرش به دبیر کل سازمان، به
عنوان امانتدار موافقتنامه، شروع‌می‌شود و به محض دریافت سند توسط دبیر کل
لازم‌الاجراء خواهد بود.
۳- دبیر کل سازمان بلافاصله همه اعضاء کمیسیون، همه اعضاء و اعضاء ناظر سازمان و
دبیر کل (سازمان) ملل متحد را در مورد همه پذیرشهایی که‌لازم‌الاجراء شده‌اند
مطلع می‌نماید.
۴- پذیرش این موافقتنامه می‌تواند متأثر از شروط مربوط به مقررات عمومی حقوق
بین‌الملل که در قسمت دو، بخش دو اسناد کنوانسیون وین در‌خصوص حقوق معاهدات ۱۳۴۸
هجری شمسی برابر با ۱۹۶۹ میلادی باشد.
ماده ۱۴ – لازم‌الاجراء شدن
این موافقتنامه از تاریخ دریافت سومین سند پذیرش توسط دبیر کل لازم‌الاجراء
می‌شود.
ماده ۱۵ – انصراف
۱- هر عضوی می‌تواند هر زمان پس از سپری شدن دو سال از تاریخ اجرای این موافقتنامه
در خصوص آن عضو از طریق تقدیم اعلام کتبی انصراف به‌دبیر کل سازمان که بلافاصله
ایشان همه اعضاء کمیسیون و اعضاء سازمان را از انصراف از این موافقتنامه مطلع
می‌نماید به عضویت خود خاتمه دهد.اعلام انصراف از عضویت، سه ماه پس از تاریخ رسید
آن به دبیر کل سازمان لازم‌الاجراء می‌شود.
۲- هر عضوی از کمیسیون که اعلام انصراف از سازمان می‌کند باید فرض کند که همزمان
از کمیسیون انصراف داده است.
ماده ۱۶ – تفسیر و حل و فصل اختلافات
هر گونه اختلاف در تفسیر یا اجرای این موافقتنامه، اگر در کمیسیون به توافق نرسد،
باید به کمیته‌ای ( کارگروهی) متشکل از یک عضو انتخاب شده از‌طرف هر یک از طرفهای
دعوی و علاوه بر آن یک نفر رئیس مستقل انتخابی توسط اعضاء کمیته (کار گروه)
واگذار شود. رهنمودهای کمیته (کار گروه)یاد شده، هرگاه از نظر توصیفی التزام‌آور
نباشد، باید اساس نظرات توسط طرفهای ذیربط در مورد مواردی که عدم توافق با توجه به
آنها حاصل شده‌است قرار گیرد. اگر براساس نتیجه این رویه اختلاف مرتفع نشود،
اختلاف باید به دادگاه بین‌المللی دادگستری مطابق اسناد دادگاه ارجاع شود، مگر
اینکه‌طرف‌های دعوی روش دیگری را برای حل اختلاف خود توافق کنند.
ماده ۱۷ – خاتمه
هنگامی که، در نتیجه انصراف اعضاء، تعداد اعضاء کمیسیون کمتر از سه عضو شود، این
موافقتنامه به خودی خود خاتمه می‌یابد.
ماده ۱۸ – گواهی و ثبت
دو نسخه به زبانهای عربی، انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی از این موافقتنامه و هر
گونه اصلاحات مربوط به آن باید توسط رئیس کمیسیون و دبیر کل‌سازمان گواهی شود. یک
نسخه باید در بایگانی سازمان نگهداری شود. نسخه دیگر برای ثبت باید در اختیار دبیر
کل (سازمان) ملل متحد قرار گیرد.علاوه برآن، دبیر کل نسخه‌های این موافقتنامه را
گواهی نموده و یک نسخه در اختیار هر عضو و عضو ناظر سازمان قرار می‌دهد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده در
جلسه علنی روز شنبه مورخ سیزدهم مرداد ماه یکهزار و سیصد‌و هشتاد مجلس شورای
اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۰٫۵٫۳۱ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
