در اجراء اصل یکصدو بیستو سوم(۱۲۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون تصویب موافقتنامه چهارچوب بین دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل ونقل برونمرزی مواد زائد خطرناک ودفعآنها و دولت جمهوری اسلامی ایران درخصوص تأسیس مرکز منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال فناوری در تهران که به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیدهبود با تصویب در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ ۳۰/۵/۱۳۸۶ و تأیید شورای محترم نگهبان بهپیوست ارسال میگردد.
غلامعلی حدادعادل
رئیس مجلس شورای اسلامی
قانون تصویب موافقتنامه چهارچوب بین دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل
ونقل برونمرزی مواد زائد خطرناک ودفعآنها و دولت جمهوری اسلامی ایران درخصوص
تأسیس مرکز منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال فناوری در تهران ماده
واحده – موافقتنامه چهارچوب بین دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل و نقل
برونمرزی مواد زائد خطرناک و دفعآنها و دولت جمهوری اسلامی ایران درخصوص تأسیس
مرکز منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال فناوری در تهران مشتمل بر نوزده
ماده و سه پیوست به شرح پیوست که تأیید شده به مهر دفتر هیأت دولت میباشد به شرح
زیر تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
تبصره ۱– اصلاحات موافقتنامه (موضوع بند(۵) ماده(۱۹)) با رعایت بند(۱) ماده اخیر
لازمالاجراء خواهدشد.
تبصره ۲- ارجاع اختلافات موضوع بند(۲) ماده(۱۷) این موافقتنامه به داوری توسط دولت
جمهوری اسلامی ایران ، منوط به رعایت قوانین و مقررات مربوط است.
بسماللهالرحمنالرحیم
موافقتنامه چهارچوب بین دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل و نقل برونمرزی
مواد زائد خطرناک و دفع آنها و دولت جمهوری اسلامی ایران درخصوص تأسیس مرکز
منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال فناوری در تهران دبیرخانه کنوانسیون
بازل درباره کنترل حمل و نقل برونمرزی مواد زائد خطرناک و دفعآنها، به قائم
مقامی از جانب کنفرانس اعضاء کنوانسیون و دولت جمهوری اسلامی ایران.
با درنظر داشتن اینکه بند(۱) ماده(۱۴) کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل و نقل
برونمرزی مواد زائد خطرناک و دفع آنها مورخ ۲۲ مارس ۱۹۸۹میلادی (۲/۱/
۱۳۶۸هجریشمسی) ایجاب میکند که مراکز منطقهای برای آموزش و انتقال فناوری درخصوص
مدیریت پسماندهای خطرناک و سایر پسماندها و به حداقل رساندن تولید آنها، تأسیس
گردد.
با تصدیق اینکه همکاری بین کشورها در سطح منطقهای در زمینه آموزش و انتقال
فناوری، مدیریت صحیح زیستمحیطی پسماندهای خطرناک و دیگر پسماندها و به حداقل
رساندن آنها را تسهیل میکند.
با یادآوری تصمیم شماره ۲۰/۷ هفتمین نشست کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل که جمهوری
اسلامی ایران را مکانی برای تأسیس مرکز منطقهای کنوانسیون بازل، برای آموزش و
انتقال فناوری در تهران انتخاب کردهاست.
با یادآوری همراه با قدردانی از اظهار علاقه جمهوری اسلامی ایران برای میزبانی
مرکز منطقهای کنوانسیون بازل.
با یادآوری تصمیم شماره ۵/۵ پنجمین نشست کنفرانس اعضاء که بر لزوم پیشبرد وضعیت
قانونی مراکز به عنوان راهی برای جلب حمایتهای مالی بیشتر و ضرورت تهیه موافقتنامه
چهارچوب تأکید نمودهاست.
همچنین یادآوری تصمیم شماره ۳/۶ ششمین نشست کنفرانس اعضاء که بهوسیله آن کنفرانس
اعضاء سلسله ارکان اساسی را برای موافقتنامه چهارچوب پذیرفت و راهکار تأسیس مراکز
منطقهای کنوانسیون بازل از طریق امضاء موافقتنامههای چهارچوب را تأیید کرد و
دبیرخانه کنوانسیون بازل را ملزم به مذاکره و امضاء موافقتنامههایی از طرف
کنفرانس اعضاء با نماینده دولت هر کشور میزبان مراکز نمود.
بعلاوه با یادآوری تصمیمات شماره ۱/۶و ۲/۶و ۳/۶ ششمین نشست کنفرانس اعضاء که در آن
کنفرانس اعضاء نقش مراکز منطقهای کنوانسیون بازل را در اجراء بیانیه بازل و
اقدامات اولویتدار طرح راهبردی کنوانسیون بازل با استفاده از کمکهای مالی صندوق
امانی کنوانسیون بازل طبق معیار و رویه مقرر شده به موجب تصمیم شماره ۲/۶، تصدیق
نمودهاست.
به شرح زیر توافق نمودهاند:
ماده ۱- تعاریف از نظر این موافقتنامه چهارچوب، تعاریف زیر به کار خواهندرفت:
الف- «موافقتنامه»: یعنی موافقتنامه چهارچوب میان دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره
کنترل حمل و نقل برونمرزی مواد زائد خطرناک و دفع آنها و دولت جمهوری اسلامی
ایران درخصوص تأسیس مرکز منطقهای برای آموزش و انتقال فناوری در تهران.
ب- «کنوانسیون بازل»: یعنی کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل و نقل برونمرزی مواد
زائد خطرناک و دفع آنها که در ۲۲ مارس ۱۹۸۹ میلادی (۲/۱/۱۳۶۸هجری شمسی) تصویب
شدهاست.
پ- «طرح کاری»: یعنی سند موضوع تصمیم شماره ۴/۶ ششمین نشست کنفرانس
اعضاءکنوانسیون بازل.
ت- «مرکز»: یعنی مرکز منطقهای آموزش و انتقال فناوری کنوانسیون بازل در تهران که
به نشانی جمهوری اسلامی ایران، تهران، پارک پردیسان، بزرگراه همت، مرکز تحقیقات
محیط زیست تأسیس شدهاست.
ث- «مراجع صلاحیتدار»: یعنی مراجع صلاحیتدار ملی، استانی، شهری و سایر مراجع
صلاحیتدار به موجب قوانین جمهوری اسلامی ایران.
ج- «مشاوران و کارشناسان مرکز»: یعنی مشاوران و کارشناسانی که حقوق آنها از صندوق
امانی کنوانسیون بازل تأمینشده و مدیر مرکز با مشورت دبیرخانه، آنها را انتخاب و
منصوب نمودهاست.
چ- «کانونهای ملی کنوانسیون بازل»: یعنی مؤسسه دولتی که توسط هریک از اعضاء
کنوانسیون بازل، به موجب مفاد ماده(۵) کنوانسیون بازل، تعیین شدهاست.
ح- «کنوانسیون عمومی»: یعنی کنوانسیون درباره امتیازات و مصونیتهای سازمان ملل
متحد که در تاریخ ۱۳فوریه ۱۹۴۶میلادی (۲۴/۱۱/۱۳۲۴ هجری شمسی) به تصویب مجمع عمومی
سازمان ملل متحد رسیدهاست و جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۸ می ۱۹۴۷میلادی(۱۸/۲/
۱۳۲۶ هجری شمسی) بدون هیچ حق شرطی به آن ملحق شدهاست.
خ- «دولت»: یعنی دولت جمهوری اسلامی ایران د- «کارمندان بینالمللی مرکز»: یعنی
کارمندان مرکز که حقوق آنها، طبق تصمیمات کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل از صندوق
امانی کنوانسیون بازل تأمین میشود و بوسیله مدیر مرکز با مشورت دبیرخانه منصوب
میشوند.
ذ- «اعضاء کنوانسیون بازل»: یعنی کشورها و سازمانهای همگرایی اقتصادی و یا سیاسی
که طبق مواد(۲۲) و (۲۳) کنوانیسیون بازل، کنوانسیون اخیر را تنفیذ، پذیرفته، رسماً
تأیید یا تصویب کردهاند یا به آن ملحق شدهاند.
ر- «طرف»: حسب مورد یعنی دبیرخانه یا دولت، و «طرفها» یعنی هر دوی آنها.
ز- «سند پروژه»: یعنی سندی رسمی که شامل پروژهای است که در زیر تعریف شدهاست و
از جمله نیازها، نتایج، بازدهها، فعالیتها، طرحهای کاری، بودجه، دورنمای مناسب،
دادههای پشتیبان و هرگونه ترتیبات خاص عملی برای اجراء پروژه مورد بحث که توسط
برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد یا دبیرخانه و مرکز منطقهای کنوانسیون بازل
امضاءشدهاست را شرح میدهد.
ژ- «دبیرخانه»: یعنی دبیرخانه کنوانسیون بازل.
س- «کارمندان مرکز»: یعنی مدیر و کارمندان ملی مرکز که حقوق آنها توسط دولت تأمین
میشود.
ش- «کارگروه راهبردی»: یعنی کارگروهی که در ماده(۷) این موافقتنامه چهارچوب
پیشبینی شدهاست.
ص- «صندوق امانی»: یعنی صندوق امانی کنوانسیون بازل که به موجب کنوانسیون بازل با
هدف تأمین حمایت مالی برای هزینههای معمولی دبیرخانه کنوانسیون بازل تأسیس
شدهاست و صندوق امانی همکاری فنی کنوانسیون بازل که بهمنظور کمک به کشورهای در
حال توسعه و سایر کشورهای نیازمند کمک فنی در اجراء کنوانسیون بازل، تأسیس
شدهاست.
ض- «UNEP»: یعنی برنامه زیستمحیطی سازمان ملل متحد.
ماده ۲ – منظور از موافقتنامه چهارچوب منظور از این موافقتنامه چهارچوب، شرح ضوابط
و شرایطی است که به موجب آنها مرکز منطقهای آموزش و انتقال فناوری کنوانسیون بازل
در تهران براساس مفاد مربوط کنوانسیون بازل و تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء
کنوانسیون در جمهوری اسلامی ایران فعالیت خواهدکرد.
ماده۳ – تأسیس و وضعیت قانونی مرکز منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال
فناوری در تهران ۱- بدینوسیله مرکز منطقهای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال
فناوری در تهران به نشانی جمهوری اسلامی ایران، تهران، پارک پردیسان، بزرگراه همت،
مرکز تحقیقات محیط زیست تأسیس میشود.
۲- مرکز موضوع بند(۱) فوق، مؤسسهای خودگردان با شخصیت حقوقی متعلق به خود خواهد
بود.
۳- با رعایت مفاد مربوط این موافقتنامه چهارچوب، مرکزکه مؤسسهای ملی است که به
موجب قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران تأسیس شدهاست، طبق قوانین و مقررات
جمهوری اسلامی ایران اداره خواهدشد.
۴- مرکز دارای نقشی منطقهای خواهدبود که طبق تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء
کنوانسیون بازل تعریف شدهاست.
۵- فعالیتهای غیرمرتبط با نقش منطقهای مرکز، توسط مراجع صلاحیتدار جمهوری اسلامی
ایران تعریف خواهدشد. دولت و مرکز اطمینان حاصل خواهندکرد که چنین فعالیتهایی با
نقش منطقهای مرکز و تعهدات و وظایف به موجب این موافقتنامه چهارچوب تعارضی ندارد
یا بر آنها تأثیر نخواهدگذاشت.
۶- مرکز طبق قوانین و مقررات ملی جمهوری اسلامی ایران، دارای صلاحیتهای زیر
خواهدبود:
الف – عقد قرارداد ب – تحصیل و فروش دارایی منقول و غیرمنقول پ – اقامه دعوی ماده
۴ – نقش منطقهای مرکز ۱- مرکز به اعضاء کنوانسیون بازل که موافقت کردهاند مرکز
به آنها خدماتی ارائه کند و نام آنها در پیوست(۳) که جزء لاینفک این موافقتنامه
است، درج گردیدهاست برای اجراء کنوانسیون بازل خدماتی را ارائه خواهدکرد.
۲- هر عضو دیگر کنوانسیون بازل از آسیای غربی و میانه نیز میتواند بهصورت مکتوب
از مدیر مرکز درخواست نماید تا مرکز به آن خدماتی را ارائه کند. درخواست،سپس
براساس بند(۶)ماده(۱۹)زیر، برای دبیرخانه ارسال خواهد شد.
۳- هر عضو کنوانسیون بازل در خارج از منطقه، سازمان غیردولتی، واحد، سازمان بخش
خصوصی، مؤسسه علمی یا سازمان دیگر داخل یا خارج از منطقه میتواند مشروط به
موافقت کارگروه راهبردی پیش بینی شده در ماده(۷) این موافقتنامه در فعالیتهای مرکز
مشارکت نماید.
ماده ۵ – وظایف مرکز در ارتباط با نقش منطقهای آن ۱- وظایف اصلی مرکز در پیوست
شماره(۱) این موافقتنامه توضیح داده شدهاست. کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل
میتواند این وظایف را به صورت دورهای مورد تجدیدنظر قرار دهد.
۲- مرکز، فعالیتها را طبق تصمیمات مرتبط کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل و طرح کاری
مرکز موضوع بند(۲) ماده(۷) این موافقتنامه انجام خواهدداد.
ماده ۶- نظارت و ارائه گزارش ۱- فعالیتهای مرتبط با نقش منطقهای مرکز تحت هدایت
عمومی و با هماهنگی نزدیک دبیرخانه انجام خواهدشد.
۲- دبیرخانه، فعالیتهای مرکز را با عملکرد سایر مراکز هماهنگی و منطقهای
کنوانسیون بازل و نیز فعالیتهای مرتبط اعضاء کنوانسیون بازل، سازمانهای
بینالمللی، برنامهها، صندوقها و سایر مؤسسات تأسیس شده بهوسیله کنوانسیونهای
منطقهای و جهانی مربوط هماهنگ خواهدنمود.
۳- مرکز، کانونهای ملی کنوانسیون بازل اعضاء را که مرکز به آنها ارائه خدمت
میکند، دبیرخانه، مراکز منطقهای و هماهنگی کنوانسیون بازل در منطقهآسیا،
سازمانهای دولتی و غیردولتی، واحدها، سازمانهای بخش خصوصی، مؤسسات علمی یا سایر
سازمانهایی که در فعالیتهای مرکز مشارکت دارند را به صورت دورهای از فعالیتهای
خودآگاه خواهدکرد.
۴- مرکز،گزارش سالانهای را درخصوص اجراء طرح کاری، درآمدهای مالی و هزینههای خود
به دبیرخانه ارائه خواهدنمود.
ماده ۷ – کارگروه راهبردی ۱- کارگروه راهبردی برای ارائه مشاوره به مرکز در مورد
توسعه و اجراء فعالیتهای مرکز در رابطه با نقش منطقهای آن و افزایش حمایت ملی از
فعالیتهای آن از سوی اعضائی که مرکز به آنها ارائه خدمت میکند، تشکیل خواهدشد.
۲- کارگروه راهبردی هر دو سال یکبار، طرح کاری مرکز را تهیه و تأیید و بر اجراء آن
نظارت خواهدکرد.
۳- کارگروه راهبردی متشکل از پنج عضو خواهدبود که توسط اعضائی که مرکز به آنها
ارائه خدمت میکند، از طریق فرآیند مشاوره و برای دورهای چهارساله منصوب میشوند.
یکی از این پنج عضو نماینده جمهوری اسلامی ایران خواهدبود. اعضاء کارگروه راهبردی
باید کارشناس شناختهشده و معتبر و درخصوص مدیریت صحیح زیست محیطی مواد زائد
خطرناک و سایر پسماندها با تجربه باشند.
۴- نماینده دبیرخانه و مدیر مرکز در نشستهای کارگروه راهبردی به اعتبار سمت و مقام
خود شرکت خواهندکرد.
۵- هبهکنندگان و سایر امانتداران وجوه از جمله سازمانهای غیردولتی مرتبط، واحدها،
سازمانهای بخش خصوصی، مؤسسات علمی و سایر سازمانهای داخل یا خارج از منطقه را
میتوان به عنوان ناظر برای شرکت در جلسات کارگروه راهبردی دعوت کرد.
۶- مدیر مرکز، اولین جلسه کارگروه راهبردی را با مشورت دبیرخانه، طی نود روز پس از
زمان لازمالاجراء شدن این موافقتنامه برگزار خواهدکرد.
۷- اعضاء کارگروه راهبردی به اتفاق آراء، رئیس و نایبرئیس کارگروه را از میان خود
انتخاب خواهندنمود. دوره تصدی رئیس و نایبرئیس انتخاب شده، مدت دوسال خواهدبود.
۸- رئیس با مشورت دبیرخانه و مدیر مرکز، جلسات عادی کارگروه راهبردی را حداقل هر
دوسال یکبار برگزار خواهدکرد. رئیس با مشورت دبیرخانه و مرکز میتواند جلسات
فوقالعادهای را برگزار نماید.
۹- هر عضوی که کارشناس آن عضو کارگروه راهبردی است، مخارج وی را در تمام مدت انجام
وظیفه در کارگروه راهبردی پرداخت خواهدکرد.
۱۰- دولت جمهوری اسلامی ایران برای بسیج و هماهنگی کمکهای جمهوری اسلامی ایران به
مرکز، کارگروه یا مرجع ملی صلاحیتداری را تعیین خواهدکرد.
ماده ۸ – شرکتکنندگان در جلسات و فعالیتهای سازمانیافته توسط مرکز ۱- حضور در
جلسات و فعالیتهای سازمانیافته توسط مرکز برای شرکتکنندگان تعیینشده از سوی
کانونهای ملی کنوانسیون بازل اعضائی که مرکز به آنها ارائه خدمت میکند، آزاد است.
۲- هر عضو دیگر، دولتها، سازمانهای غیردولتی، واحدها، سازمانهای بخش خصوصی، مؤسسات
علمی یا سایر سازمانها میتوانند با موافقت کارگروه راهبردی به جلساتی که مرکز
تشکیل میدهد، دعوت شوند.
ماده ۹ – زبان کاری، قواعد و روش کاری مرکز ۱- زبان کاری مرکز برای انجام نقش
منطقهای آن، انگلیسی خواهدبود.
۲- در جلساتی که مرکز تشکیل میدهد، قواعد و روشهای کاری کنفرانس اعضاء کنوانسیون
بازل، با اعمال تغییرات لازم انجام خواهدشد.
۳- مکاتبات میان مرکز و دبیرخانه به زبان انگلیسی خواهدبود.
ماده ۱۰ – منابع و کمکهای مالی ۱- منابع مالی مرکز شامل موارد زیر خواهدبود:
الف – کمک مالی صندوق امانی کنوانسیون بازل، طبق تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء
کنوانسیون بازل و در صورت موجودبودن منابع در صندوقهای امانی.
ب – کمکهای مالی داوطلبانه اعضائی که مرکز به آنها ارائه خدمت میکند.
پ – وجوهی که مستقیماً از سایر اعضاء کشورهای غیرعضو، صنایع، مؤسسات تحقیقاتی،
بنیادها، سازمان ملل متحد، سایر نهادها و سازمانهای ملی و بینالمللی مربوط و غیره
دریافت شده است با رعایت شرایط قید شده در این موافقتنامه چهارچوب.
ت- وجوهی که بابت خدمات ارائه شده بوسیله مرکز دریافت شدهاست.
ث- وجوهی که دولت طبق ماده(۱۱) این موافقتنامه تأمین میکند.
ج- سایر وجوهی که با حسن نیت توسط مرکز دریافت میشود.
۲- مرکز میتواند کمکهای غیرنقدی را نیز دریافت کند.
۳- کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل در هر نشست، وضعیت مالی مرکز را آنطور که مدیر
از طریق دبیرخانه ارائه نمودهاست، بررسی و توصیههای مقتضی را به مرکز ارائه
خواهدنمود.
۴- پذیرش هرگونه کمک مالی داوطلبانه یا بلاعوض، اعم از نقدی یا غیرنقدی، توسط مرکز
درهر مورد منوط به موافقت مکتوب و صریح دبیرخانه بنا به توصیه مدیرمرکز برای
جلوگیری از تداخل منافع میان اهداف کنوانسیون بازل و هبهکنندگان خواهدبود.
۵- منابع مالی که از صندوق امانی کنوانسیون بازل برای مرکز تأمین شدهاند، در
حسابی به نام مرکز، در بانکی در جمهوری اسلامی ایران به پول رایجی که باید با آن
حواله شود نگهداری خواهدشد. این منابع جهت اجراءبرنامه کار مرکز طبق اسناد
پروژهای که مرکز و برنامه زیستمحیطی سازمان ملل متحد یا دبیرخانه بدان منظور
امضاء کردهاند، در دسترس مرکز خواهد بود.
۶- مرکز و دبیرخانه میتوانند بهصورت مجزا یا مشترک، از منابعی غیر از صندوق
امانی کنوانسیون بازل، درصدد دریافت حمایت نقدی یا غیرنقدی دیگر برای مرکز باشند.
۷- هزینه فعالیتهای غیرمرتبط با نقش منطقهای مرکز، منحصراً از وجوهی که دولت تأمین
کردهاست، پرداخت خواهدشد.
۸- هر دو سال یک بار، حسابرسی که بهطور مشترک توسط کارگروه راهبردی و دبیرخانه
انتخاب میشود، فعالیتها و حسابهای مرکز را بهطور مستقل بررسی خواهدکرد. طی سی
روز پس از اتمام بررسی موضوع بند فوق، گزارشی از این بررسی به کارگروه راهبردی و
دبیرخانه ارائه خواهدشد.
ماده ۱۱ – کمک مالی دولت میزبان دولت تسهیلات کافی و رایگان برای مرکز و کارکنان
مورد نیاز برای کارکرد مؤثر آن از جمله ساختمان مناسب، دفتری استاندارد و وسایل
ارتباط راه دور را فراهم خواهدکرد. تسهیلات مزبور منحصر به موارد یادشده نمیباشد.
دولت مسؤول حفظ و نگهداری به موقع و مناسب ساختمان خواهدبود و همانطورکه درپیوست
شماره(۲) این موافقتنامه تعیین شدهاست، برای هزینههای عملیاتی مرکز، کمکهای مالی
و غیرنقدی را فراهم خواهدنمود.
ماده ۱۲ – کارمندان، کارمندان بینالمللی، مشاوران و کارشناسان مرکز ۱- مرکز دارای
مدیری تماموقت و کارمندانی خواهدبود که ممکن است برای اجراء مؤثر و کارآمد نقش
منطقهای آن لازم باشد.
۲- مدیر میتواند تبعه جمهوری اسلامی ایران باشد که دولت با مشورت دبیرخانه وی را
برای دورهای و براساس شرایطی که میان دولت و دبیرخانه توافق شدهاست، منصوب
خواهدنمود.
۳- مدیر، متصدی ریاست اداری مرکز خواهدبود و با رعایت مفاد این موافقتنامه مسؤولیت
کلی تمام فعالیتها و اداره مرکز را برعهده خواهدداشت.
۴- پرداخت حقوق مدیر و کارکنان از محل بخشی از کمک مالی که دولت (همانگونه که در
پیوست شماره ۲ این موافقتنامه تعیین شده) برای هزینههای عملیاتی مرکز ارائه
کردهاست، تأمین خواهدشد. چنانچه کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل تصویب نماید، سهمی
از حقوق مدیر را اعضاء ذینفع کنوانسیون بازل میتوانند تأمین کنند.
۵- کارمندانی که حقوق آنها را دولت پرداخت میکند توسط مدیر منصوب خواهندشد.
۶- کارمندان بینالمللی مرکز که حقوق آنها را صندوق امانی کنوانسیون بازل طبق
تصمیمات کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل پرداخت میکند، توسط مدیر با مشورت دبیرخانه
منصوب خواهندشد. کارمندان بینالمللی از میان متقاضیان واجد شرایطی انتخاب
خواهندشد که به آگهیهای مشاغل بلاتصدی که بوسیله مدیر و دبیرخانه به طور مشترک
تهیه و توسط دبیرخانه به کانونهای ملی کنوانسیون بازل ارسال شدهاست، پاسخ
دادهاند.
۷- مشاوران و کارشناسان مرکز که حقوق آنها از صندوق امانی کنوانسیون بازل پرداخت
میگردد توسط مدیر با مشورت دبیرخانه انتخاب و منصوب خواهندشد.
ماده ۱۳ – وظائف، تکالیف و مسؤولیتهای مدیر برای تضمین نقش منطقهای مرکز، مدیر از
جمله موارد زیر را انجام خواهدداد:
الف – اداره مرکز و برنامههای آن، به منظور تضمین ایفای نقش منطقهای مرکز، طبق
مفاد مرتبط کنوانسیون بازل و تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء.
ب – تهیه طرح کاری مرکز و ارائه آن به کارگروه راهبردی برای بررسی و تأیید آن.
پ- ارائه خدمت به اعتبار سمت و مقام خود به عنوان عضو و دبیر کارگروه راهبردی.
ت- ارائه گزارش اجراء فعالیتهای ذکرشده در طرح کاری از طریق دبیرخانه به کنفرانس
اعضاء کنوانسیون بازل.
ث- انتصاب کارمندان ملی و بینالمللی، مشاوران و کارشناسان مرکز طبق مفاد ماده(۱۲)
فوق.
ج- تهیه و اجراء راهبردهایی برای حصول اطمینان از تأمین مالی مقتضی برای برنامهها
و فعالیتهای سازمانی مرکز در رابطه با نقش منطقهای آن.
چ- با درنظر داشتن اهداف مرکز و نقش منطقهای آن، سازماندهی تمام مسائل مربوط به
تهیه و انتشار مطالبی که مرکز تهیه کردهاست.
ح- انجام سایر وظایفی که ممکن است براساس تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء کنوانسیون
بازل مقرر شده باشد.
ماده ۱۴ – مزایا و مصونیتها ۱- نمایندگان اعضاء کنوانسیون بازل که در جلسات و سایر
فعالیتهای سازمانیافته مرکز در قلمرو جمهوری اسلامی ایران شرکت مینمایند، از
مزایا و مصونیتهایی برابر با موارد پیشبینی شده در ماده(۴) کنوانسیون عمومی
برخوردار خواهندشد.
۲- مقامات رسمی سازمان ملل متحد که برای کمک به مرکز یا جهت شرکت در جلسات و سایر
فعالیتهای مرکز مأموریت دارند، از مزایا، مصونیتها، معافیتها و تسهیلات پیشبینی
شده در مواد(۵) و (۷) کنوانسیون عمومی برخوردار خواهندشد.
۳- کارمندان بینالمللی از مزایا، مصونیتها، معافیتها و تسهیلاتی برابر با موارد
پیشبینی شده در مواد(۵)، (۶) و (۷) کنوانسیون عمومی برخوردار خواهندشد.
۴- کارشناسان و مشاورانی که به صورت بینالمللی استخدام شدهاند از مزایا،
مصونیتها، معافیتها و تسهیلاتی برابر با موارد پیشبینی شده در مواد(۶) و (۷)
کنوانسیون عمومی برخوردار خواهندشد.
۵- مشاوران و کارشناسانی که برای کمک به مرکز یا شرکت در جلسات و سایر فعالیتهای
مرکز مأموریت دارند، از مزایا، مصونیتها، معافیتها و تسهیلاتی برابر با موارد
پیشبینی شده در مواد(۶) و (۷) کنوانسیون عمومی برخوردار خواهندشد.
۶- نمایندگان آژانسهای تخصصی و مقامات رسمی آنها که در جلسات و سایر فعالیتهای
سازمانیافته مرکز در قلمرو جمهوری اسلامی ایران شرکت میکنند، در صورت اقتضاء از
مزایا و مصونیتها پیشبینی شده در کنوانسیون ۱۹۴۷میلادی (۱۳۲۶ هجری شمسی) درباره
مزایا و مصونیتهای آژانسهای تخصصی برخوردار خواهندشد.
۷- کلیه شرکتکنندگان در جلسات و فعالیتهای مرتبط با نقش منطقهای مرکز، از مصونیت
رعایت تشریفات قانونی نسبت به گفتار، اعم از شفاهی یا کتبی و هر عملی که در ارتباط
با مشارکتشان در چنین جلسات و فعالیتهایی انجام دادهاند برخوردار خواهندشد.
۸- دولت اقدامات مقتضی را اتخاذ خواهدکرد تا اطمینان حاصل شود که ورود تمامی افراد
موضوع بندهای(۱) تا (۷) فوق به جمهوری اسلامی ایران و خروج آنها بدون تأخیر انجام
میشود. ویزا و مجوز ورود و خروج در صورتی که مقرر شدهباشد بهصورت رایگان و هرچه
سریعتر به آنها ارائه خواهدشد.
۹- به کارمندان ملی مرکز، تسهیلات مقتضی و ضروری برای انجام مستقل وظایف آنها برای
مرکز که در ارتباط با نقش منطقهای آن میباشد، اعطاء خواهدشد.
۱۰- میهمانان عالیرتبهای که برای شرکت در جلسات و سایر فعالیتهای مرکز رسماً دعوت
شدهاند، به جلسات، نواحی فعالیت و ساختمان مرکز دستیابی نامحدود خواهندداشت.
ماده ۱۵ – دارایی، وجوه و سرمایههای مرکز ۱- دارایی، وجوه و سرمایههای مرکز که
از سوی برنامه زیستمحیطی سازمان ملل متحد، نگهداری و اداره میشود و مواردی که از
طرف اعضاء کنوانسیون بازل نگهداری و اداره میشوند، هرجا که واقع شده باشد و نزد
هر شخصی که نگهداری میشود از مزایا، مصونیتها، معافیتها و تسهیلاتی برابر با
موارد پیشبینی شده در ماده(۲) کنوانسیون عمومی برخوردار خواهدشد.
۲- وجوه، داراییها، وجوه و سرمایههایی که براساس سند پروژه امضاءشده میان مرکز و
برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد، یا میان مرکز و دبیرخانه، برای اجراء نقش
منطقهای مرکز به آن منتقل شده است، از مزایا و مصونیتها، معافیتها و تسهیلاتی
برابر با موارد پیشبینی شده در ماده(۲) کنوانسیون عمومی برخوردار خواهدشد.
ماده ۱۶ – مسؤولیت سازمان ملل متحد، برنامه زیستمحیطی سازمان ملل متحد، کنفرانس
اعضاء کنوانسیون بازل و دبیرخانه یا مقامات رسمی آنها مسؤول رسیدگی به هرگونه
اقدام قانونی، ادعا یا درخواست دیگر ناشی یا منتسب به عملیات مرکز به موجب این
موافقتنامه که ممکن است توسط طرفهای ثالث نزد آنها مطرح شود، نخواهندبود. سازمان
ملل متحد، برنامه زیستمحیطی سازمان ملل متحد، کنفرانس اعضاء کنوانسیون بازل و
دبیرخانه یا مقامات رسمی آنها درمورد هرگونه اقدام حقوقی، ادعا یا درخواست دیگر
مزبور، جز در صورتی که مسؤولیت یا ادعای ویژهای به علت تقصیر سنگین یا تخلف عمدی
ایجاد شدهباشد، مسؤولیتی نخواهندداشت.
ماده ۱۷ – حل و فصل اختلافات ۱- دبیرخانه و دولت تلاش خواهندکرد هر اختلاف راجع به
تفسیر یا اجراء این موافقتنامه را از طریق مذاکره یا هر راه مسالمتآمیز دیگر مورد
توافق که طبق موارد پیشبینی شده در ماده(۸) کنوانسیون عمومی است، حل و فصل کنند.
۲- دولت روشهای مناسب حل و فصل اختلافات ناشی از قراردادها و سایر اختلافات مربوط
به حقوق خصوصی که مرکز یک طرف آن است یا اختلافاتی که یک مأمور مرکز درگیر آن است
و بهدلیل سمت اداری خود از مصونیت برخوردار است ولی این مصونیت اسقاط نشدهاست را
پیشبینی خواهدکرد. هرگونه اختلافات تجاری ناشی از این موافقتنامه یا طبق آن یا به
علت تخلف از آن جز در صورتی که با مذاکره مستقیم حل و فصل نشود، طبق قواعد داوری
کمیسیون حقوق تجارت بینالملل سازمان ملل متحد به گونهای که در حال حاضر معتبر
میباشد رفع خواهدشد. رأی داوری صادره در نتیجه این داوری، بهعنوان حکم قطعی
اختلاف یا دعوی مزبور، برای طرفها الزامآور خواهدبود.
ماده ۱۸ – وضعیت پیوستهای موافقتنامه پیوستها جزء لاینفک این موافقتنامه را تشکیل
میدهد.
ماده ۱۹ – لازمالاجراءشدن، دوره اعتبار، اصلاح و خاتمه موافقتنامه چهارچوب ۱- این
موافقتنامه بین دولت و دبیرخانه امضاء خواهدشد و از تاریخ تنفیذ و تصویب مراجع
مربوط در جمهوری اسلامی ایران لازمالاجراء خواهدشد و پس از آن برای یک دوره اولیه
پنجساله معتبر خواهدبود. دولت، دبیرخانه را بدون تأخیر از اتمام مراحل تنفیذ و
تصویب این موافقتنامه توسط مراجع مربوط آگاه خواهدکرد.
۲- موافقتنامه بهطور خودکار برای دوره پنجساله بعدی تمدید خواهدشد مگر آن که یک
یا هر دو طرف بخواهند به آن خاتمه دهند و اطلاعیهای را کتبی به گونهای که به
موجب بند(۳) زیر تعیین شدهاست، به طرف دیگر ارائه نماید.
۳- هرطرف میتواند با ارائه اطلاعیهکتبی به طرف دیگر شش ما ه قبل از تاریخ
پیشبینی شده خاتمه اولیه، این موافقتنامه را فسخ نماید.
۴- موافقتنامه در صورت فسخ، برای دورهای یک ساله جهت توقف منظم فعالیتهای آن به
قوت خود باقی میماند. این دوره زمانی عملکرد، اصطلاحاً «دوره عبور» نامیده
خواهدشد و از تاریخ خاتمه اولیه، شرایط موافقتنامه بر آن حاکم خواهدبود مگر اینکه
طرفها به گونهای دیگر توافق نمایند. از مرکز خواسته خواهدشد تا گزارش کاملی در
مورد فعالیتهای مالی و غیره مرکز را به طرفها ارائه کند در صورتی که در پایان دوره
عبور، مبلغی از وجوه ارائه شده بوسیله دولت نزد مرکز باقی ماندهباشد، وجوه مزبور
برای تسویه حساب خاتمه قرارداد کارمندان و در صورتی که موارد مزبور قبلاً انجام
شدهباشد برای مقاصد دیگری که طرفها ممکن است به صورت کتبی توافق کنند هزینه
خواهدشد.
۵- با رعایت بند(۶) زیر، هیچ تغییر یا اصلاحی در این موافقتنامه از جمله پیوستهای
آن مگر با توافق قبلی مکتوب میان طرفها اعمال نخواهدشد.
۶- پیوست شماره(۳) میتواند از طریق اطلاعیه مکتوب مدیرمرکز به دبیرخانه به روز
درآید. این اطلاعیه منضم به تصویر تقاضای مکتوب طرف مربوط خواهدبود که توسط مرکز
ابلاغ خواهدشد.
۷- مرکز، این موافقتنامه یا هر بخشی از آن یا هرگونه حقوق، دعاوی یا تعهدات مرکز
به موجب این موافقتنامه را جز با موافقت مکتوب قبلی دبیرخانه تفویض یا منتقل
نمیکند، گرو نمیگذارد، به پیمانکار فرعی واگذار نمیکند یا به گونه دیگر واگذار
نمینماید.
برای گواهی مراتب بالا، امضاءکنندگان زیر که بهطور مقتضی مجاز میباشند این،
موافقتنامه را امضاء کردهاند.
این موافقتنامه در تهران در تاریخ ۵/۵/۱۳۸۴ هجریشمسی برابر با ۲۷ ژوئیه
۲۰۰۵میلادی در دو نسخه به زبان انگلیسی تنظیمشده و هر دو متن بهطور برابر معتبر
هستند.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران از طرف دبیرخانه کنوانسیون بازل پیوست شماره ۱
وظایف اساسی مراکز منطقهای کنوانسیون بازل نقش مراکز، کمک به کشورهای در حال
توسعه و کشورهای دارای اقتصاد در حال گذر در منطقه خودشان، از طریق ظرفیتسازی
برای مدیریت صحیح زیست محیطی برای نیل به انجام کامل اهداف کنوانسیون میباشد.
توصیف وظایف اساسی مراکز به شرح زیر میباشد:
۱- آموزش ۲ـ انتقال فناوری ۳ـ اطلاع رسانی ۴ـ مشاوره ۵ـ ارتقاء سطح آگاهی.
توضیح وظایف اساسی مراکز به شرح زیر میباشد:
الف- توسعه و انجام برنامههای آموزشی، کارگاههای آموزشی، هماندیشیها و پروژههای
مرتبط در زمینه مدیریت صحیح زیستمحیطی مواد زائد خطرناک، انتقال فناوری مناسب
زیستمحیطی و کاهش تولید پسماند خطرناک با تأکید خاص بر آموزش مربیان و تشویق
تصویب و اجراء کنوانسیون بازل و اسناد آن.
ب- شناسایی، توسعه و تقویت راهکارهایی برای انتقال فناوری در زمینه مدیریت صحیح
زیستمحیطی مواد زائد خطرناک یا کاهش این مواد در منطقه.
پ- گردآوری، ارزیابی و انتشار اطلاعات در زمینه مواد زائد خطرناک و سایر پسماندها
بین کشورهای عضو منطقه و دبیرخانه.
ت- جمعآوری اطلاعات درباره فناوریهای جدید یا ثابتشده مناسب زیستمحیطی و دانش
مرتبط با مدیریت صحیح زیستمحیطی و کاهش تولید پسماندهای خطرناک و سایر پسماندها و
انتشار این اطلاعات بین کشورهای عضو منطقه بنا به تقاضای آنها.
ث- برقراری و حفظ تبادل منظم اطلاعات مربوط به مقررات کنوانسیون بازل و ایجاد شبکه
در سطوح ملی و منطقهای.
ج- تشکیل جلسات، محافل علمی و مأموریتهای میدانی که برای انجام این اهداف در منطقه
مفید میباشد.
چ- ارائه کمک و توصیه به اعضاء و کشورهای غیرعضو منطقه بنا به تقاضای آنها درخصوص
مسائل مربوط به مدیریت صحیح زیستمحیطی یا کاهش پسماندهای خطرناک، اجراءمقررات
کنوانسیون بازل و سایر مسائل مرتبط.
ح- ارتقاء سطح آگاهی عمومی.
خ- تشویق بهترین راهکارها، رویهها و روششناسیها برای مدیریت صحیح زیستمحیطی و
کاهش تولید پسماندهای خطرناک و سایر پسماندها به عنوان مثال از طریق مطالعه موردی
و پروژههای آزمایشی.
د- همکاری با سازمان ملل متحد و نهادهای آن بهویژه برنامه زیست محیطی سازمان ملل
متحد و آژانسهای تخصصی و سایر سازمانهای بیندولتی مربوط، صنایع و سازمانهای
غیردولتی و در صورت اقتضاء سایر مؤسسات به منظور هماهنگ کردن فعالیتها و توسعه و
اجراء پروژههای مشترک مربوط ، به مفاد کنوانسیون بازل و توسعه همافزاییها در
صورت اقتضاء با سایر موافقتنامههای چندجانبه زیست محیطی.
ذ- توسعه راهبرد پایایی مالی خود در راهبرد کلی مالی مصوب طرفها.
ر- همکاری در بسیج منابع انسانی، مالی و مادی بهمنظور برآورد کردن نیازهای فوری
عضو(اعضاء) منطقه در مواجهه با حوادث یا سوانحی که از طریق منابع عضو(اعضاء) مربوط
قابل رفع نمیباشد.
ز- انجام هرگونه وظیفه دیگری که به موجب تصمیمات مربوط کنفرانس اعضاء کنوانسیون
بازل یا اعضاء منطقه طبق تصمیمات مزبور به آن محول شدهاست.
پیوست شماره ۲ کمکهای دولت جمهوری اسلامی ایران دولت کمکهایی را به ارزش ۵۰۰٫۰۰۰
دلار امریکا به صورت نقدی و غیرنقدی برای فعالیت مرکز برای پنج سال اول از
تاریخلازمالاجراءشدن این موافقتنامه ارائه خواهدکرد که شامل موارد زیر خواهدبود:
الف ـ کارکنان مدیر مرکز ـ تمام وقت منشی مدیر ـ تمام وقت ب- ساختمان و خدمات فضای
اداری دارای اسباب و اثاثیه به مساحت ۵/۶۱ مترمربع وسایل اداری: کامپیوترهایی به
همراه دستگاههای تصویربرداری،چاپگر و غیره.
وسایل ارتباط راه دور و خدماتی: تلفنها، تلکس.
وسایل سمعی بصری: پروژکتور با صفحه نمایش کریستال مایع، اورهد و غیره حفظ و
نگهداری فضای اداری و وسایل آن.
دولت تعهد میکند مقدمات تهیه اتاقهای جلسات و سایر فضاها و تجهیزات اداری را
درصورتی که برای فعالیتهای مرکز ضروری باشد نیز فراهم آورد.
پیوست شماره ۳ کشورهایی که مرکز به آنها ارائه خدمت میکند ۱ـ جمهوری مردمی
بنگلادش ۲ـ جمهوری اسلامی ایران ۳ـ جمهوری مالدیو ۴ـ پادشاهی نپال ۵ـ جمهوری
اسلامی پاکستان قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه
و نوزدهماده و سهپیوست در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ سیام مردادماه یکهزار و
سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۲/۶/۱۳۸۶ به تأیید شورای
نگهبان رسید./ن
غلامعلی حدادعادل
رئیس مجلس شورای اسلامی