کنوانسیون حقوق سیاسی زنان

کنوانسیون حقوق سیاسی زنان

با آرزومندی تطبیق اصول برابری حقوق زنان ومردان که درمنشور(فرمان) ملل متحد ذکرشده است، با فهم اینکه هرکس حق دارد درحکومت کشورش، مستقیم ویا غیرمستقیم از طریق انتخاب نماینده گان سهم گیرد وحق دارد که بطور مساویانه درکشور شان به خدمات عامه دسترسی داشته باشند  و با آرزوی تساوی مقام مردان وزنان جهت کسب امتیاز حقوق سیاسی برمبنای منشور ملل متحد واعلامیه جهانی حقوق بشر.

بنابرین موافقت میشود که ازین به بعد موارد ذیل قابل اجرا خواهد بود:

ماده اول:

زنان باید بدون تبعیض مساویانه با مردان درتمام انتخابات سهم گرفته و حق رای دهی را داشته باشند.

ماده دوم:

زنان واجد شرایط باید درتمام انتخابات  برای اخذ کرسی که از طریق انتخابات تعیین شده وتوسط قانون داخلی تنظیم میگردد، بطور مساوی بامردان بدون تبعیض حق داشته باشند.

ماده سوم:

زنان باید حق داشته باشند که در دفاتر خدمات عامه اجرای وظیفه نموده و درتمام وظایف عامه که در روشنایی قانون وضع گردیده است، بدون تبعیض بطور مساوی با مردان همگام باشند.

ماده چهارم:

این عهد نامه جهت امضأ ازطرف هریکی از اعضای ملل متحد وهمچنان از طرف هریکی از دولت های دیگری که ازطرف مجلس عمومی ازاو دعوت شده باشد باز است. ۲- این عهد نامه باید تایید وتصدیق شود و وسایل تاییدیه توسط سرمنشی ملل متحد دردفتر او نگهداری شود.

ماده پنجم:

۱– این عهد نامه برای تمام دولتهایی که به آن مراجعه میکنند واز آن درپاراگرف «۱» ماده چهارم اشاره شده باز خواهد بود.

۲– دسترسی به عهد نامه از طریق اعطای یک سند به سرمنشی ملل متحد مورد اجرا قرارخواهد گرفت.

ماده ششم:

۱– این عهد نامه بعد از نودمین روزمتعاقب تاریخ سند ششم تاییدیه که امانت گذاشته شده است به مورد اجرا قرار خواهد گرفت.

۲– هردولت که عهدنامه را بعد از امانت گذاشتن سند ششم تایید میدارد، عهد نامه به روز نودمین بعد از تقدیم سند کتبی از طرف همچو یک دولت مورد اجرا قرار گرفته میتواند.

ماده هفتم:

درصورتیکه هریکی از دولت ها شرایط وملاحظاتی را درارتباط به هریکی از مواد این عهدنامه درهنگام امضا پیشکش مید ارد، سرمنشی همان ملاحظات را باتمام دولت های که جوانب قرار داد را تشکیل میدهند ارسال کرده وبعد  هر یکی از دولت هایی که مخالف آن شرایط وملاحظات پیشنهاد شده باشد، درمدت ۹۰ روز موضوع را به سرمنشی ملل متحد ارسال کرده و این شرطیه مرسله ( یا بتاریخی که او جانب میثاق یا عهدنامه میشود) و به سرمنشی خاطر نشان میدارد که آن را قبول ندارد. درهمچویک مورد عهدنامه بین دو دولت های  که چنین شرایط و ملاحظات را به میان میاورند  قابل اجرا نمی گردد.

ماده هشتم:

۱– هردولتی که طور کتبی این عهدنامه را قبول نمیدارد واز آن سرمنشی ملل متحد را درجریان میگذارد،پیشنهاد عدم قبولی یک دولت بعد ازیک سال یعنی بعد از تاریخ رسید آن توسط سرمنشی ملل متحد مورد اجرا قرار میگیرد.

۲– هرگاه تعداد دولت هایی که عهد نامه را رد میدارند، به کمتر از شش  دولت رسد. بعداً عهد نامه مورد اجرا قرار میگیرد.

ماده نهم:

هرگونه مشاجره ای که میان دو یا چند دولت برسرتعبیر و تفسیر یا تطبیق این عهدنامه بوجود آید که از طریق گفتگو ومذاکره حل نگردد، بنابر درخواست هریکی از جوانب درگیر مشاجره به منظورحل قضیه به محکمه قضایی بین المللی راجع شده، یا اینکه جانبین به شکل دیگری را ه حل را دریابند.

ماده دهم:

سرمنشی ملل متحد تمام دولت های عضو ملل متحد و دولت های غیر عضو را که در پراگراف (۱)  ماده نهم این عهدنامه بدان اشاره شده است از موارد ذیل با خبر میدارد:

الف) امضا ها واسناد تاییدیه شده چهارم دریافت شده است.

ب) اسناد تاییدیه مطابق و براساس ماده پنجم دریافت شده است.

ج) تاریخ این عهدنامه مطابق ماده ششم قابل اجرا میشود.

د) مراسلات ویاد داشت هایکه  مطابق ماده هفتم دریافت شده است

ه) یاد داشت های غیر قبول شده مطابق پاراگرف ۱ ماده هشتم دریافت شده است.

و) نسخه های لغو شده مطابق پاراگرف ۲، ماده هشتم دریافت شده است.

ماده یازده هم:

۱– این میثاق که متن های آن بزبان های چینایی، انگلیسی، فرانسوی، روسی  و اسپانیولی تصویب گردیده است همه درست اند و درآرشیو ملل متحد قید گردیده است.

۲– سر منشی ملل متحد یک کپی سند تایید شده را به تمام اعضای ملل متحد و دولت های غیر عضوارسال داشته طوریکه درپاراگرف ۱ ماده چهارم ذکر گردیده است